„Oto moja Biblia; jestem tym, kim w niej powiedziane, że jestem. Posiadam to, co w niej powiedziane, że posiadam. Mogę to, co w niej powiedziane, że mogę. I teraz śmiało ogłaszam: Mój umysł jest gotowy, moje serce otwarte, aby przyjąć nieskalane, niezmienne, wiecznie żywe nasienie Bożego Słowa. Ono zmieni moje życie na zawsze, na zawsze, na zawsze!” (Olga Golikowa)

Zgodnie z raportem wydawnictwa Examiner nowy minister spraw zagranicznych Izraela, Yair Lapid, powiedział, że Izrael musi naprawić swoje relacje z Partią Demokratyczną. „Poprzedni rząd przyjął kiepskie i lekkomyślne założenie, by skupić się tylko na Partii Republikańskiej i porzucić ponadpartyjny status Izraela w Ameryce” – stwierdził Yair Lapid, celując swym oskarżeniem w byłego premiera Izraela, B. Netanjahu. „Republikanie są dla nas ważni, ale nie tylko oni. Obecnie mamy do czynienia z demokratycznym Białym Domem i demokratycznym Kongresem. Ci Demokraci są na nas źli i musimy to zmienić” – dodał Lapid. Y. Lapid się myli. To Demokraci, a nie Izrael, mają obowiązek naprawić bilateralne stosunki. W końcu to Demokraci, a nie Netanjahu, są autorami tego podziału. Podział między Stanami Zjednoczonymi a państwem żydowskim został po raz pierwszy zainicjowany, gdy były prezydent B. H. Obama spotkał się z wpływowymi liderami Żydowskimi w USA, w Pokoju Rooswelta Białego Domu

dnia 13 lipca 2009 r. (ponad 5 tygodni po słynnej podróży do Kairu w Egipcie) z żądaniem natychmiastowego wstrzymania rozbudowy osiedli żydowskich w Judei i w Samari oraz wschodniej Jerozolimie.

Burzliwe stosunki między Obamą a Netanjahu rozpoczęły się, gdy ten pierwszy gościł tego drugiego w Białym Domu w 2010 roku i sprzeciwił się izraelskim dzielnicom na Zachodnim Brzegu. Obama następnie wstał pretensjonalnie od gościnnego stołu i Netanjahu zjadł  podany obiad tylko ze swoją rodziną. Obama i Netanjahu nie pozowali wspólnie z fotografami. To dodało publicznej soli do świeżej rany. W 2015 r. Stany Zjednoczone przewodziły wysiłkom zmierzającym do osiągnięcia porozumienia nuklearnego z Iranem, które zapewniło czołowemu światowemu, narodowemu sponsorowi terroryzmu dziesiątki miliardów dolarów w postaci złagodzenia sankcji, nie wspominając trzech tajnych samolotów, które przeszmuglowały z USA do Iranu łącznie $1.7 miliarda w gotówce i złocie. Nic dziwnego, że Iran przeznaczył wiele z tych pieniędzy na finansowanie swoich pełnomocników, w tym Hamasu w Gazie, Hezbollah w Libanie i Huti w Jemenie. Porozumienie nie odcięło Iranowi drogi do broni jądrowej, ani nie odniosło się do innych wrogich działań Iranu, w tym jego programu pocisków balistycznych.

Netanjahu miał rację, przyjmując „pozycję Churchila” i wszczął alarm. W grudniu 2016 r., wskazując środkowym palcem swojego najbliższego sojusznika na Bliskim Wschodzie, administracja Obamy powstrzymała się od weta wobec rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ oświadczającej, że izraelskie dzielnice na terytorium przejętym przez Izrael od Jordanii w 1967 r., w tym wschodnia Jerozolima, są nielegalne. Można wyliczać w nieskończoność przykłady wrogiej polityki B.H. Obamy w stosunku do Izraela. Nastał jednak okres rządów Prezydenta D. Trumpa. Cały świat był naocznym świadkiem prawdziwej przyjaźni między USA a Izraelem oraz między D. Trumpem a B. Netanjahu.

W USA administracje zmieniają się jak w kalejdoskopie. Dziś „demokratyczna drużyna” Kongresu promuje program antysemicki i antyizraelski. Zamiast potępiać i cenzurować swoich członków, w tym reprezentantów Ilhana Omara i Rashidę Tlaib, przywódcy Izby Demokratycznej nie zganili ich jednoznacznie – nawet po tym, jak Omar umieściła USA i Izrael w tej samej kategorii moralnej, co Hamas i terroryści Talibanu.

Pomimo tego, że kontrolowany przez Republikanów Senat uchwalił w 2019 r. przepisy, które miałyby zająć się ruchem antysemickim na rzecz bojkotu, pozbycia się i sankcjonowania Izraela, kontrolowana przez Demokratów Izba Reprezentantów nie przyjęła, nie mówiąc już o uchwaleniu tych przepisów. W zeszłym miesiącu, kiedy Izrael bronił się przed atakami rakietowymi (ponad 4300 w ciągu dwu tygodni) Hamasu i palestyńskiego Islamskiego Dżihadu, administracja Bidena wyjęła jedną, przestarzałą stronę z podręcznika administracji Obamy. Uznając prawo Izraela do samoobrony, Biden wezwał państwo żydowskie do zaprzestania obrony i zamiast tego, do zachowania powściągliwości.

Jest prawdą, że ​​Izrael jest odpowiedzialny za niektóre podziały z Partią Demokratyczną. Kiedy ówczesny wiceprezydent Joe Biden odwiedził Izrael w 2010 roku, Izrael ogłosił plan budowy nowych mieszkań we wschodniej Jerozolimie. Biden uznał ten ruch za „dokładnie taki krok, który podkopuje zaufanie, którego teraz potrzebujemy”. Izrael mógł wstrzymać się z ogłoszeniem, dopóki Biden nie odejdzie. Izrael prowadził również agresyjne operacje szpiegowskie przeciwko interesom rządu USA zarówno w administracji Obamy, jak i Trumpa. Mimo tego, zwłaszcza w okresie rządów Prezydenta D. Trumpa  między Waszyngtonem a Jerozolimą kontynuowana była znakomita współpraca, szczególnie w zakresie zwalczania terroryzmu i Iranu. Jednak te izraelskie działania są nieistotne w porównaniu z tym, jak Demokraci unikali wspierania Izraela w potrzebach. Izrael powinien być zły na Demokratów, a nie na odwrót.

Powyższy komentarz bazowany jest na publikacji J. Richmana. W przeciwieństwie do ideologii amerykańskiego publicysty Izrael nie kieruje się małostkowymi intencjami i uczuciami „złości”. Złości??? Izrael istnieje na przekór egzystencjalnego zagrożenia totalnej anihilacji tego narodu od początku swego istnienia, od czasów Abrahama, Izaaka i Jakuba (któremu sam Bóg zmienił imię z Jakuba na Izrael – zobacz 1 Ks. Mojżesza 32:25-29). Izrael ma wieczne przymierze ze Stworzycielem Nieba i Ziemi i wszystkiego, co w nich istnieje. W ponad 6000 historii naszej cywilizacji wiele narodów powstało i zginęło bezpowrotnie na okręgu ziemi. Izrael istnieje do dzisiaj i będzie istnieć do końca. Dla pogańskich narodów nie ma tej gwarancji. Świat Chrześcijaństwa zakończy się, gdy Okres/Eon Łaski dobiegnie końca. Wtedy nastąpi Wielki Ucisk, którego głównym celem jest nawrócenie całej populacji Izraela do Żywego Boga. W połowie 7-letniego Wielkiego Ucisku Antychryst zasiądzie w odbudowanej Świątyni Jerozolimskiej, która jest od lat przygotowana ze wszystkimi detalami i wtedy Izraelici ostatecznie przekonają się, że nie był on ich Mesjaszem.

Pismo Święte wyraźnie ostrzega, że czas wspomnianego, Wielkiego Ucisku na świecie nadchodzi oraz Czas Łaski absolutnie się kończy. Czas, w którym można uporządkować swoje osobiste życie w stosunku do Boga. Proces ten następuje przez przyjęcie jednorazowej ofiary Jezusa Chrystusa, poprzez którego śmierć i zmartwychwstanie dostępujemy odkupienia, odnowienia i uświęcenia. W ten sposób stajemy się nowo narodzonymi (z Ducha) dziećmi Żywego Boga. To jest Dobra Nowina, o której mówi Pismo Święte. Dobrą Nowiną jest zbawienie w Jezusie Chrystusie. Na czym polega ta Dobra Nowina? Twój dług został spłacony, jesteś wolny. Twoja wina została wybaczona. To właśnie oznacza słowo ewangelia. Jak jest to realizowane w życiu indywidualnej osoby? Bardzo prosto:

1. Zauważmy, że mamy problem; jest nim grzech. List do Rzymian 3:23 brzmi: „…wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej”.  W innym cytacie czytamy: „Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (List do Rzymian 6:23). Nie tylko fizyczna, ale wieczna, duchowa śmierć! Oddzielenie od Boga dzisiaj i w wieczności.

2. Następnym jest krok wiary w słowa Jezusa: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy Temu, który mnie posłał, MA żywot wieczny i NIE STANIE PRZED SĄDEM, lecz przeszedł ze śmierci do żywota” (Ew. Jana 5:24). I tu jest punkt decyzji dla każdego człowieka; albo wierzymy Jezusowi, albo nie. Zbawienie jest możliwe temu, kto o nie poprosi z wiarą…

3. W Liście do Rzymian 10:9 czytamy: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – otrzymasz zbawienie”. Jest to tak proste, jak wypowiedzenie z wiarą swego serca twej decyzji życiowej: „Jezu przyjmuję Cię do mojego życia i od tego momentu chcę być Twoim dzieckiem i żyć według Twej woli”.

List do Rzymian 8:1 naucza nas: „Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia”. Dzięki śmierci Jezusa za nas nigdy nie będziemy ukarani za grzechy, włącznie z tymi, które zdarzą się nam w przyszłości. W końcu, w Liście do Rzymian 8:38-39 zawarta jest obietnica dotycząca przyszłości: „I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”. Tak zamieszkasz pod osłoną Najwyższego! W ten sposób stajemy się nowo narodzonymi (z Ducha) dziećmi Żywego Boga.

Cztery razy w Piśmie Świętym jest Boży nakaz: „Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty…”. Trzy razy jest to w Starym Testamencie w odniesieniu do narodu Izraela. (Ks. Kapłańska 11:44, 11:45 oraz 20:7) Czwarty raz adresatem są wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa. Jest to zapisane w Nowym Testamencie Pisma Świętego  w 1-ym Liście Piotra 1:14-16, cytuję z Biblii Tysiąclecia: „[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.”  Codzienne uświęcanie jest procesem, w którym głównymi narzędziami są:

1. czytanie Pisma Świętego, a więc czytaj codziennie oraz

2. osobista rozmowa z Bogiem poprzez indywidualną modlitwę, a więc rozmawiaj z Bogiem.

Dzisiaj możesz mieć pewność, dokąd zmierzasz i czego oczekujesz. Jezus Chrystus powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) Dlatego na podstawie tych słów Jezusa i wielu innych potwierdzających proroctw Starego i Nowego Testamentu Pisma Świętego oczekujemy porwania kościoła, które może nastąpić w każdej chwili. Jezus obiecał powrócić i zabrać w mgnieniu oka swój kościół. Miłujący Bóg ma również powód, by „porwać kościół”: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) Dlatego nawrócenie do Boga, narodzenie z Ducha, odnowienie umysłu jest tak ważne. Zgodnie z Pismem Świętym Chrześcijanie nie będą przechodzić przez piekło Wielkiego Ucisku. W Czasach Ostatecznych, w obecnych czasach jest to największa nadzieja wielu Chrześcijan…