„Oto moja Biblia; Jestem tym, kim w niej powiedziane, że jestem, Posiadam to, co w niej powiedziane, że posiadam, Mogę to, co w niej powiedziane, że mogę. I teraz śmiało ogłaszam: Mój umysł jest gotowy, moje serce otwarte, Aby przyjąć nieskalane, niezmienne, wiecznie żywe nasienie Bożego Słowa. Ono zmieni moje życie na zawsze, na zawsze, na zawsze!” (Olga Golikowa)

Proroctwo 70 tygodni w księdze Daniela bazowane jest na tej samej idei roku w zamian za dzień. Każdy z 69 siedmiodniowych tygodni jest mnożony przez ilość dni w tygodniu oznaczających rok. Ostatni, siedemdziesiąty tydzień jest proroczym tygodniem. Musimy pamiętać, że każdy proroczy dzień oznaczał 360-dniowy okres roczny. Dlatego totalna ilość dni tego okresu wynosiła 2520 dni (360X7). Pytanie: dlaczego tydzień siedemdziesiąty nie nastąpił bezpośrednio po 69 Tygodniu? Ile dni pozostało z proroctwa Daniela o 70 Tygodniach? Pozostało ich dokładnie 2520 dni (7X360).

Oczywiście mamy długi, niewyjaśniony okres między 69 a 70 tygodniem w proroctwie Daniela. Czy jest to naprawdę zaskakujące, że pozostałe 2520 dni, które do dzisiaj nie są spełnione, zostały przekształcone na 2520 lat? Powinniśmy więc zacząć jeszcze raz, od nowa odliczać czas, który obejmuje wszystkie dni w przeszłości od momentu, gdy wydano dekret Artakserksesa w 457 r. pne. Mamy typ i wzór, który pasuje do faktu wejścia do Ziemi Obiecanej i wzorzec, który raz zastosowany staje się brakującym kluczem. Tym kluczem jest ilość czasu, który pozostał do wypełnienia się proroctwa Daniela. Ta prorocza perspektywa jest w doskonałej harmonii z tym samym okresem, który ją historycznie poprzedzał, więc nic nie musimy zgadywać ani spekulować. Stosujemy tylko tę samą zasadę z przeszłości do obecnego wydarzenia – tego, które trwa od ponad 2400 lat, odkąd zaczęło się ono w 457 roku pne. Jeśli Bóg nie zatrzymał zegara, ale raczej dodał zwielokrotniony czas do zegara, dokładnie tak, jak było to przewidziane w zapisie biblijnym, to kiedy możemy się spodziewać, że czas, który znamy jako Siedemdziesiąty Tydzień proroctwa Daniela, dobiegnie końca? Odpowiedź nie jest trudna do obliczenia. 2520 dni przeliczonych na 2520 lat pomnożonych przez 360 dni proroczego roku daje nam liczbę, której szukamy. Jest to liczba, która jest kluczem do oznaczenia sezonu, w którym to proroctwo dobiega końca. Jest to 907,200 dni (2520X360)…

Z biblijnej perspektywy pamiętamy, że 40 dni szpiegostwa zamieniło się w 40 lat w błądzenia po pustyni. Czy Izrael był całe 40 lat na pustyni? Tak było w istocie zgodnie z precyzyjnymi słowami Boga. Pytanie brzmi: kiedy zaczęło się te 40 lat? Bóg rozpoczął proroctwo o 40 latach w oparciu o moment, w którym Żydzi opuścili Egipt i wkroczyli na pustynię. Zapis biblijny ujawnia, że ​​od czasu, gdy Bóg wstrzymał obietnicę, do czasu, gdy wkroczyli do Ziemi Obiecanej, minęło nie 40 lat, ale tylko 38 lat. Dwa lata, które już przebywali na pustyni, zostały uwzględnione w łącznej liczbie 40 lat. Mamy więc wzór, który odpowiada na pytanie, w jaki sposób oraz kiedy mnożenie i dodawanie czasu miało się rozpocząć w proroctwie Daniela. Cały proces ​zaczyna się na początku, kiedy to proroctwo zostało po raz pierwszy wprowadzone w życie dekretem Artakserksesa w 457 r. pne. Bóg pomnożył i dodał czas do proroctwa w wyniku odrzucenia przez Żydów obietnicy namaszczonego Proroka, Kapłana i Króla, która miała miejsce, gdy Izrael Go odrzucił. W naszej dyskusji stwierdziliśmy, że najbardziej prawdopodobną datą Dekretu Artakserksesa był dzień 28 sierpnia 457 r. pne. (#281 „Czas Ostateczny – 2”) Jest to początek okresu jesiennego oraz jest to 10 dzień miesiąca Tishri w Żydowskim Kalendarzu. Przez dodanie liczby 907,200 dni do tej daty uzyskujemy końcową datę biblijnego proroctwa 70 Tygodni Daniela zgodnie z prototypem oraz prawzorem historycznych wydarzeń w narodzie Izraela (40 lat tułaczki na pustyni). Tą datą jest dzień 22 lipca 2028 r. Jeszcze raz mocno należy podkreślić, że nie jest to precyzyjna data Powtórnego Przyjścia Chrystusa, ponieważ ani dokładnej daty, ani godziny żadna istota we wszechświecie nie zna, tylko Bóg-Ojciec! Jest to początek sezonu letnio-jesiennego 2028 roku, w którym można się spodziewać Powtórnego Przyjścia Jezusa w celu ustanowienia 1000-letniego Królestwa na ziemi ze stolicą w Jerozolimie.

Aktualny dzień Powtórnego Przyjścia Jezusa będzie wszystkim znany. Będzie to dzień, w którym wszyscy Go ujrzą. Cały proces nie jet jednodniowym wydarzeniem.  Drugie przyjście Chrystusa kończy się 2520 dniami Wielkiego Ucisku i dopiero po zniszczeniu wrogów wierzącego Izraela zaczyna się okres 1000-letniego panowania Chrystusa na okręgu ziemskim. Jezus będzie mieć czas na wypełnienie uczty jesiennej, zanim wejdzie do swojego Królestwa razem ze swoją Oblubienicą (Kościołem). Gdy to już nie będzie spodziewanym w przyszłości zwiastunem, ale faktycznym i dosłownym wydarzeniem, Święto Namiotów wypełni się lieralnie – a nie w przenośni – w Jego Królestwie.

Data 28 lipca 2028 jest tylko orientacyjnym punktem w kalendarzu przyszłych wydarzeń. Równie łatwo może to być sierpień lub wrzesień na podstawie daty Dekretu Artakserksesa w jesieni 457 pne. Ponieważ nie znamy dokładnej daty wydania tego dekretu, pozostaje nam tylko wiedza, że ​​prawdopodobnie wskazuje ona na późne lato lub jesień 2028 r. Co się dzieje wcześniej? Jest publiczną tajemnicą, że fakt Powtórnego Przyjścia Chrystusa na ziemię poprzedza okres 7 lat Ucisku, które trwają dokładnie 2520 dni. Obliczając wstecz, można się tego spodziewać jesienią 2021 roku. Czy wielki ucisk rozpocznie się dokładnie 28 sierpnia 2021 roku? Jest to mało prawdopodobne. Należy pamiętać, że gdyby dekret Artakserksesa został wydany nie w miesiącu Nisan, a nie w miesiącu Tishri – innymi słowy – wiosną 457 pne, to Wielki Ucisk mógłby rozpocząć się wczesnym latem 2021 roku. A więc, żeby było jasne, 7-letni Wielki Ucisk może nastąpić w dowolnym  Czasie 2021 r., ale najpóźniej jesienią 2021 r. Wiele Chrześcijan nie cieszy się z faktu, że Wielki Ucisk ma się rozpocząć, ale z radością oczekują Porwania Kościoła, które Jezus obiecał: „A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy tam byli, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:3)

Chrześcijanie, którzy traktują Biblię dosłownie, nie cieszą się, że wkrótce rozpocznie się Wielki Ucisk. Doprowadzi on do zbawienia Izraela i to jest ostateczny cel tego wydarzenia. Proroctwo Daniela nie było proroctwem dla Kościoła. Jest to proroctwo dla Izraela i ostrzeżenie dla niewierzącego świata, który odrzucił Boga. Dlaczego proroctwo Daniela o 2520 dniach jest ważne dla chrześcijan? Odpowiedź jest prosta. Obiecano nam, że w każdej następnej chwili, w mgnieniu oka zostaniemy porwani do Nieba. Kiedy Pan wezwie swój Kościół? Nie znamy dnia ani godziny, ale wiemy, że wydarzy się to przed początkiem Wielkiego Ucisku. Obserwując bieżące wydarzenia na całym świecie, można łatwo oszacować, że nastąpi to wkrótce.

W innej interpretacji nadchodzących wydarzeń niektórzy teolodzy zwracają uwagę oraz rozpoczynają swe obliczenia możliwych ich dat na podstawie astronomicznych faktów. Jednym z nich jest kometa, która – według naukowców NASA – ma możliwość uderzyć w ziemię około 2029 r. W swoich obliczeniach uzyskują odobne daty (2021-2022) początku Wielkiego Ucisku.

Czas Łaski absolutnie się kończy. Czas, w którym można uporządkować swoje osobiste życie w stosunku do Boga. Proces ten następuje przez przyjęcie jednorazowej ofiary Jezusa Chrystusa, poprzez którego śmierć i zmartwychwstanie dostępujemy odkupienia, odnowienia i uświęcenia. W ten sposób stajemy się nowo narodzonymi (z Ducha) dziećmi Żywego Boga. To jest Dobra Nowina, o której mówi Pismo Święte. Dobrą Nowiną jest zbawienie w Jezusie Chrystusie. Na czym polega ta Dobra Nowina? Twój dług został spłacony, jesteś wolny. Twoja wina została wybaczona. To właśnie oznacza słowo ewangelia. Jak jest to realizowane w życiu indywidualnej osoby? Bardzo prosto:

1. Zauważmy, że mamy problem; jest nim grzech. List do Rzymian 3:23 brzmi: „…wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej”.  W innym cytacie czytamy: „Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (List do Rzymian 6:23). Nie tylko fizyczna, ale wieczna, duchowa śmierć! Oddzielenie od Boga dzisiaj i w wieczności.

2. Następnym jest krok wiary w słowa Jezusa: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy Temu, który mnie posłał, MA żywot wieczny i NIE STANIE PRZED SĄDEM, lecz przeszedł ze śmierci do żywota” (Ew. Jana 5:24). I tu jest punkt decyzji dla każdego człowieka; albo wierzymy Jezusowi, albo nie. Zbawienie jest możliwe temu, kto o nie poprosi z wiarą…

3. W Liście do Rzymian 10:9 czytamy: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – otrzymasz zbawienie”. Jest to tak proste, jak wypowiedzenie z wiarą swego serca twej decyzji życiowej: „Jezu przyjmuję Cię do mojego życia i od tego momentu chcę być Twoim dzieckiem i żyć według Twej woli”. List do Rzymian 8:1 naucza nas: „Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia”. Dzięki śmierci Jezusa za nas nigdy nie będziemy ukarani za grzechy, włącznie z tymi, które zdarzą się nam w przyszłości. W końcu, w Liście do Rzymian 8:38-39 zawarta jest obietnica dotycząca przyszłości: „I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”. Tak zamieszkasz pod osłoną Najwyższego! W ten sposób stajemy się nowo narodzonymi (z Ducha) dziećmi Żywego Boga.

Cztery razy w Piśmie Świętym jest Boży nakaz: „Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty…”. Trzy razy jest to w Starym Testamencie w odniesieniu do narodu Izraela. (Ks. Kapłańska 11:44, 11:45 oraz 20:7) Czwarty raz adresatem są wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa. Jest to zapisane w Nowym Testamencie Pisma Świętego  w 1-ym Liście Piotra 1:14-16, cytuję z Biblii Tysiąclecia: „[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.”  Codzienne uświęcanie jest procesem, w którym głównymi narzędziami są:

1. czytanie Pisma Świętego, a więc czytaj codziennie oraz

2. osobista rozmowa z Bogiem poprzez indywidualną modlitwę, a więc rozmawiaj z Bogiem.

Dzisiaj możesz mieć pewność, dokąd zmierzasz i czego oczekujesz. Jezus Chrystus powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) Dlatego na podstawie tych słów Jezusa i wielu innych potwierdzających proroctw Starego i Nowego Testamentu Pisma Świętego oczekujemy porwania kościoła, które może nastąpić w każdej chwili. Jezus obiecał powrócić i zabrać w mgnieniu oka swój kościół. Miłujący Bóg ma również powód, by „porwać kościół”: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) Dlatego nawrócenie do Boga, narodzenie z Ducha, odnowienie umysłu jest tak ważne. Zgodnie z Pismem Świętym Chrześcijanie nie będą przechodzić przez piekło Wielkiego Ucisku. W Czasach Ostatecznych, w obecnych czasach jest to największa nadzieja wielu Chrześcijan…