„Oto moja Biblia; Jestem tym, kim w niej powiedziane, że jestem, Posiadam to, co w niej powiedziane, że posiadam, Mogę to, co w niej powiedziane, że mogę. I teraz śmiało ogłaszam: Mój umysł jest gotowy, moje serce otwarte, Aby przyjąć nieskalane, niezmienne, wiecznie żywe nasienie Bożego Słowa. Ono zmieni moje życie na zawsze, na zawsze, na zawsze!” (Olga Golikowa)                              

Powszechnie znanym faktem historycznym jest, że Izrael stał się narodem w 1948 r. Jeśli dodasz 1948 lat według Gregoriańskiego Kalendarza do daty 2 maja 28 r. (niedzielnego poranku Jezus wstąpił do Ojca), uzyskasz datę 15 maja 1976 r. Czy w dacie 15 maja 1976 r. nastąpiło jakiekolwiek wstrząsające ziemią, prorocze wydarzenie? Odpowiedź brzmi: nie. Ale jeśli weźmiemy rok 1948 i pomnożymy go przez 360 proroczych dni (według żydowskiego kalendarza), otrzymamy 1948 proroczych lat, czyli dokładnie 701280 proroczych dni. Dodając liczbę tych dni do daty 2 maja 28 r. naszej ery, uzyskamy  najważniejszą datę w bieżącej historii ludzkości. Jest nią dzień 14 maja 1948! Jest to data spełniająca co najmniej dwa proroctwa Starego testamentu Pisma Świętego: „Synu, człowieczy, czy te uschłe kości ponownie ożyją/powrócą do życia?” (Ks. Ezechiela 37:3) oraz „Kto słyszał o czymś takim? Kto widział takie rzeczy? Czy kraj rodzi się jednego dnia? Czy naród może się narodzić od razu?” (Ks. Izajasza 66:8)

W istocie, w całej 6000 tysięcznej historii naszej cywilizacji nic podobnego nigdy się nie wydarzyło. W ten sposób jesteśmy świadkami objawienia proroczej tajemnicy ukrytej przez tysiące lat. Cyfrowe obliczenia ujawniają i potwierdzają (licząc wstecz od daty 15 maja 1948 r.) datę ukrzyżowania i zmartwychwstania Chrystusa w dniu 2 maja 28 r. naszej ery. Jest to również wskazówka rychłego powrotu Jezusa jako Króla Izraela. Prorok Daniel otrzymał nakaz w odniesieniu do proroctw o czasach ostatecznych: „Ale ty, Danielu, zamknij te słowa i zapieczętuj księgę do czasu ostatecznego. Wiele będzie biegać [podróżować] tam i z powrotem. Wielu będzie to badać/dociekać i wzrośnie wiedza/poznanie”. (Ks. Daniela 12:4) Często słyszymy stwierdzenie, że „żyjemy w Czasach Ostatecznych”. Jest to w liczbie mnogiej. Takie wyrażenie nie odzwierciedla oryginalnego zapisu biblijnego. W proroctwie Daniela jest to wyrażone w liczbie pojedynczej: „…zamknij/zapieczętuj  księgę do Czasu Ostatecznego”.

Era Łaski, Era Kościoła zbliża się ku końcowi. Zbliża się następna era w historii okręgu ziemskiego – Era Królestwa Jezusa. Sam Chrystus ujawnia ostatni klucz, który otwiera tajemniczy okres Jego Powtórnego Przyjścia na ziemię. Klucz, który otwiera pieczęcie zawierające szczegóły proroctwa Daniela o Siedemdziesiątym Tygodniu kończącego historię naszej cywilizacji. Jest to zachęta podnosząca na duchu wszystkich, którzy oczekują rychłego przyjścia Chrystusa. Jest to również oczywiste ostrzeżenie dla chłodnych/obojętnych Chrześcijan, którzy niemal zasnęli w swej wierze, chodząc z jedną stopą mocno osadzoną w świecie; ostrzeżenie, aby pokutować i zacząć czuwać, wypatrując rychłego powrotu Jezusa, tak jak On im sam nakazał. To przesłanie może również dotrzeć do uszu niewierzących, którzy nigdy nie wzięli pod uwagę roszczeń i obietnic złożonych przez Króla królów, Jezusa Chrystusa. Może to być ostatnia szansa – oferta złożona każdemu, kto jeszcze nie otrzymał daru zbawienia. Kimkolwiek byś nie był, przesłanie, o którym mówimy, jest jednoznaczne i jasne: CZAS DOSŁOWNIE DOBIEGA KOŃCA. To już nie wieki ani lata. To już nie Czasy Ostateczne, ale Czas Ostateczny, w którym koniec obecnego Okresu Łaski może nastąpić w najbliższych tygodniach i miesiącach.                                  

W celu wyjaśnienia tego postulatu zajmijmy się zdumiewającym proroctwem biblijnym dotyczącym Czasu Ostatecznego. Jest nim Proroctwo Daniela o 70 Tygodniach. Pamiętajmy, każdy tydzień w tym proroctwie oznacza okres całego roku. Jest to cyfrowe/liczbowe proroctwo biblijne. Najwyraźniej Bóg używa liczb, aby przekazać ludzkości swoje boskie zamierzenia i oczekuje, że będziemy dociekać, co te liczby oznaczają/ujawniają. Więc zacznijmy.

Istnieje szereg liczb, które Bóg wybrał jako koronne, najważniejsze liczby. Mają one zwrócić człowiekowi uwagę, że dzieje się coś niezwykłego, wielkiego. Jedna z tych cyfr/liczb – mogę sobie wyobrazić – jest zakreślona na czerwono w niebiańskim kalendarzu Boga. Jest to kronika okresu, który ma przypominać człowiekowi, że Bóg zasiada na tronie, wypełniając swoje cele i plany dotyczące ziemi i życia człowieka, który na niej mieszka.

Można pomyśleć, że jest to cyfra 7, ponieważ każdy następny cykl tygodniowy ogłasza ostatni, siódmy dzień odpoczynku. Dzień, który jednocześnie kończy, lub w innym kalendarzu rozpoczyna nowy tydzień. Dzień, który proroczo zapowiada ostatnie 1000 lat odpoczynku obiecanego całej ludzkości, a Domowi Izraela w szczególności. Ten 1000-letni okres odpoczynku ma miejsce po upływie 6000 lat, które  zawierają wszystkie nieudane próby odtworzenia raju na ziemi przez upadłego człowieka. Cyfra 7 jest święta ze względu na jej znaczenie oraz sposób, w jaki jest używana w Piśmie Świętym. Reprezentuje ona boskie zakończenie.

Możesz również pomyśleć, że liczba 9 jest najważniejsza w Bożej numerologii. Cyfra 9 reprezentuje zakończenie wszystkich rzeczy. Liczba ta sygnalizuje również Nowy Początek lub nową kolejność wydarzeń. Cyfra 9 nie jest uważana za świętą liczbę, ale jest wyraźnie identyfikowana jako liczba, która reprezentuje zakończenie sekwencji wydarzeń podsumowanych oceną, która najczęściej kończy się osądem. Nawiasem, na świecie jest tylko 9 liczb, ponieważ cyfra „0” nie jest liczbą, ale symbolem zastępczym, wskazującym miejsce i rolę pozostałych cyfr.                                    

Jeśli szukamy liczby reprezentującej zakończenie cyklu reprezentowanego przez pełny okręg/obwód, to przychodzi nam do głowy tylko jedna liczba: 360. Jest ona liczbą, którą Bóg zidentyfikował jako liczbę proroczą, ponieważ z Jego, niebiańskiego punktu widzenia reprezentuje ona jeden proroczy rok. Reprezentowała ona również rok astronomiczny i była przez tysiąclecia używana przez wiele narodów: Mayan, Egipcjan, Azteków, w Indiach, w Sumeryjskim Imperium, przez Babilończyków i Armenian, Greków, Chińczyków, Żydów – z różnymi poprawkami. Okres 360 dni używany jest do dzisiaj na całym świecie zwłaszcza w systemach rynków finansowych oraz w różnych modelach komputerowych. Jest powszechną wiedzą, że cykl ruchu słońca jest używany do określenia okresów pór roku (wiosny, lata, jesieni i zimy) oraz cykle ruchu księżyca określają kolejne miesiące roku. Przeciętna sumy cyklu słonecznego i dwunastu cyklów księżycowych wynosi 359.8127 dni, lub w zaokrągleniu 360 dni.       

Wszystkie trzy liczby (7, 9 i 360) są widoczne w Bożym objawieniu człowiekowi. Zajmują one znaczne miejsce w najbardziej zdumiewającej serii czterech liczb, którą Biblia identyfikuje jako liczby święte:

1. Jedną z nich jest cyfra 3. Jest to liczba Bożej Doskonałości.

2. Cyfra 7 jest liczbą Bożego Spełnienia.                                                  

3. Liczba 10 jest liczbą Doskonałości Porządku.                         

4. Liczba 12 jest liczbą Doskonałości Rządu.                    

Mnożąc wszystkie wymienione liczby (3X7X10X12), uzyskujemy wynik 2520. Ta liczba (2520), zgodnie z tym, jak jest używana w Piśmie Świętym, jest Bożym, Chronologicznym Zegarem. Sygnalizuje ona ustanowiony przez Boga okres, który wykracza poza podstawowe znaczenie liczb 7, 9 i 360. Liczbę 2520 możemy nazwać Bożym Supercyklem. Liczbę 2520 Bóg pokazał Belsazarowi, który był wnukiem Nabukadnesera. Belsazar był świadkiem pisma na ścianie pisanego ręką Boga, które nie tylko ujawniało przesłanie („A oto nakreślone pismo: ‘mene, mene, tekel ufarsin’. Takie zaś jest znaczenie wyrazów: Mene – Bóg obliczył twoje panowanie i ustalił jego kres. Tekel – zważono cię na wadze i okazałeś się zbyt lekki. Peres – twoje królestwo uległo podziałowi; oddano je Medom i Persom” – Ks. Daniela 5:25-28), że okres panowania Złotej Głowy (zgodnie ze snem pogańskiego  monarchy wyjaśnionym przez proroka Daniela – Ks. Daniela 2:27-45) nad ziemią dobiegła końca i że 70 lat niewoli Żydów w Babilonie również dobiegło końca, ale także ujawniło numer napisu Boga (Mene=50 + Mene=50 + Tekel=1 + Ufarsin=25 wynosi 126X20 Gerahs daje końcową liczbę 2520, gdzie 1Gerah = 1/20 szekla. 1 Gerah był najmniej wartościową monetą w Izraelu w staro-testamentowych czasach), który ogłosił koniec jednej epoki i początek kolejnej. Liczbowe proroctwo, które Bóg umieścił jako kod – gdy napisał je własną ręką, oznaczało, że ma nastąpić rozwinięcie ustalonej przez Boga sekwencji wydarzeń.                

Czy sekwencja wydarzeń dobiegła końca tysiące lat temu, jak niektórzy to sobie wyobrażali? A może obecnie żyjemy w ostatnich sekundach proroczego odliczania, które wkrótce dobiegnie końca? Liczba 2520 jest  jedyną liczbą, którą można podzielić przez wszystkie liczby od 1 do 9 bez pozostawiania reszty. Jest to matematyczny cud. Liczbę tą Bóg przeznaczył, aby objawić potężną, oceanicznej niemal siły zmianę, która ma wkrótce nastąpić. Jest to liczba 7 na sterydach, więc nie powinno nas dziwić, że liczba 7 (Boże Spełnienie) pomnożona przez 360 (liczba dni w jednym proroczym roku) wynosi 2520 dni, tygodni lub lat, w zależności od tego, jaki okres liczba 7 reprezentuje.                      

W proroctwie Daniela o 70 Tygodniach cyfra 7 nie reprezentuje liczby dni, ale liczbę lat. Dlatego okres 7 (lat) mnożymy przez 70. Rezultatem jest liczba 490 lat. Jest interesujące, że w proroctwie Daniela 69 tygodni (69X7= 483 lata) są oddzielone od ostatniego siedemdziesiątego tygodnia (siedmiu lat). Ten okres siedmiu lat liczy dokładnie 2520 dni (7X360 dni). Czy nie jest to proroczy klucz, który  otwiera tajemniczy czas (Okres Łaski) między 69 a 70 tygodniem w proroctwie Daniela? Dla każdej osoby, która wierzy i interpretuje dosłownie proroctwo Daniela, jest jednoznacznie jawne, że ostatni tydzień tego proroctwa dotyczy oraz rozpocznie okres 2520 dni (7 lat) Wielkiego Ucisku Jakuba, który bezpośrednio poprzedzi Drugie Przyjście Jezusa, aby ustanowić fizyczne, 1000-letnie, prawdziwie globalne Królestwo na ziemi.  Dosłowna interpretacja Słowa Bożego prowadzi nas do zdumiewającej perspektywy opisów zarejestrowanych w proroctwie Daniela. Pytanie, które stoi przed nami, brzmi: czy następujące odsłonięcie/wgląd w szczegóły proroczego zapisu wypływa z obecnego wzrostu wiedzy i zrozumienia, które – zgodnie ze słowami Boga – zostaną odpieczętowane przy końcu czasów? Czy będzie to studium oparte tylko na zrozumieniu samego Pisma Świętego? Oczywiście.                  

Na początku tej prezentacji (patrz „Czas Ostateczny – 1”) stwierdziliśmy, że dzień ukrzyżowania Chrystusa w 28 r. Naszej Ery jest kluczowym faktem regulującym czasokres różnych Staro- i Nowo-Testamentowych proroctw i wydarzeń. Data ukrzyżowania w 28 r. Naszej Ery usuwa nieporozumienia dotyczące jednej z dwu możliwycxh dat Dekretu Artaxerxesa I, Achamenida, króla Persji  (panującego w latach 465-425 przed Chrystusem), na mocy którego Żydzi mieli prawo powrócić do ojczystej Ziemi Obiecanej i odbudować Jerozolimską Świątynię. Data Dekretu Artaxerxesa jest również początkiem przepowiedzianego okresu 70 Tygodni w proroctwie Daniela. Tylko jedna data tego Dekretu jest prawdziwa, ponieważ druga data jest niezgodna aż o trzy lata w odniesieniu do daty ukrzyżowania Chrystusa. Rok Dekretu króla Artaxerxesa musiał więc być 457 Przed Naszą Erą. Otwarte jest pytanie: czy możemy dokładnie określić datę tego dekretu, która również byłaby precyzyjną datą rozpoczęcia okresu 70 Tygodni proroctwa Daniela? Niestety, nie. Naprawdę nie mamy możliwości, aby z całą pewnością ustalić precyzyjną datę tego dekretu. Istnieją jednak tylko dwie możliwe odpowiedzi na pytanie o tę, tak ważną dla nas datę, która rozpoczęła odliczanie czasu 70 Tygodni Proroctwa Daniela. Dekret ten mógł wejść w życie albo w miesiącu Nisan (wiosną roku 457 pne) lub na początku roku, w miesiącu Tishri (jesienią). Najbardziej prawdopodobnym okresem jest 90-dniowy sezon  (od 28 września do 26 grudnia 457 r. pne).     

Czy jest to sezon, który rozpoczął również odliczanie czasu w najważniejszym proroctwie całego Pisma Świętego w odniesieniu do Czasu Ostatecznego? Czy jest to właściwe liczbowe wyjaśnienie proroctwa, które otrzymaliśmy, abyśmy mogli choćby po części zrozumieć plany, które Bóg stworzył w swoim kalendarzu chronologicznym? Wiele teologów przekonuje nas, że Bóg zatrzymał zegar po 69 tygodniu Daniela (po ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Jezusa). Ale czy to prawda? Czy Bóg rzeczywiście zatrzymał swój zegar okresów i czasów, czy też istnieje inny proroczy wzór, który lepiej wyjaśnia okres prawie 2000 lat, które upłynęły od objawienia Mesjasza w 69 tygodniu; 483 lata później od czasu, gdy w 457 r. pne proroczy zegar zaczął tykać? Powiedziano nam, że Mesjasz został odcięty. W istocie po upływie 69 tygodni Jezus, Mesjasz został ukrzyżowany. Czy rzeczywiście wtedy Bóg zatrzymał zegar w celu przeniesienia w czasie ostatni, 70 tydzień, aby końcowa część historii tego proroctwa była wypełniona w jakimś niepoznawalnym czasie w przyszłości? Czy raczej chronologiczny zegar Boga wciąż tyka, towarzysząc Jego wiecznym celom, które zostały ukryte i zapieczętowane oraz czekają na dzień, w którym zostaną rozpieczętowane, aby ogłosić, że właściwy czas Jego powrotu na ziemię jest zarówno znany, jak i bliski? Nie istnieje żaden dowód, żaden proroczy wzorzec liczbowy w całym Piśmie Świętym, który wskazywałby, że Bóg kiedykolwiek zatrzymał swój zegar. Istnieje natomiast wiele dowodów i przykładów, że Bóg pomnożył czas, a następnie dodał go do zegara, tak jak powiedział Izraelowi, że to zrobi, gdy Żydzi zawiodą i popadną w niewiarę, dodając stracony przez ich nieposłuszeństwo czas, który miał ich zdyscyplinować, aby w końcu pokutowali  i powrócili do Niego…             

Czas Łaski absolutnie się kończy. Czas, w którym można uporządkować swoje osobiste życie w stosunku do Boga. Proces ten następuje przez przyjęcie jednorazowej ofiary Jezusa Chrystusa, poprzez którego śmierć i zmartwychwstanie dostępujemy odkupienia, odnowienia i uświęcenia. W ten sposób stajemy się nowo narodzonymi (z Ducha) dziećmi Żywego Boga. To jest Dobra Nowina, o której mówi Pismo Święte. Dobrą Nowiną jest zbawienie w Jezusie Chrystusie. Na czym polega ta Dobra Nowina? Twój dług został spłacony, jesteś wolny. Twoja wina została wybaczona. To właśnie oznacza słowo ewangelia. Jak jest to realizowane w życiu indywidualnej osoby? Bardzo prosto:                                         

1. Zauważmy, że mamy problem; jest nim grzech. List do Rzymian 3:23 brzmi: „…wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej”.  W innym cytacie czytamy: „Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (List do Rzymian 6:23). Nie tylko fizyczna, ale wieczna, duchowa śmierć! Oddzielenie od Boga dzisiaj i w wieczności.                   

2. Następnym jest krok wiary w słowa Jezusa: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy Temu, który mnie posłał, MA żywot wieczny i NIE STANIE PRZED SĄDEM, lecz przeszedł ze śmierci do żywota” (Ew. Jana 5:24). I tu jest punkt decyzji dla każdego człowieka; albo wierzymy Jezusowi, albo nie. Zbawienie jest możliwe temu, kto o nie poprosi z wiarą…                                                                     

3. W Liście do Rzymian 10:9 czytamy: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – otrzymasz zbawienie”. Jest to tak proste, jak wypowiedzenie z wiarą swego serca twej decyzji życiowej: „Jezu przyjmuję Cię do mojego życia i od tego momentu chcę być Twoim dzieckiem i żyć według Twej woli”.                       

List do Rzymian 8:1 naucza nas: „Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia”. Dzięki śmierci Jezusa za nas nigdy nie będziemy ukarani za grzechy, włącznie z tymi, które zdarzą się nam w przyszłości. W końcu, w Liście do Rzymian 8:38-39 zawarta jest obietnica dotycząca przyszłości: „I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”. Tak zamieszkasz pod osłoną Najwyższego! W ten sposób stajemy się nowo narodzonymi (z Ducha) dziećmi Żywego Boga.              

Cztery razy w Piśmie Świętym jest Boży nakaz: „Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty…”. Trzy razy jest to w Starym Testamencie w odniesieniu do narodu Izraela. (Ks. Kapłańska 11:44, 11:45 oraz 20:7) Czwarty raz adresatem są wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa. Jest to zapisane w Nowym Testamencie Pisma Świętego  w 1-ym Liście Piotra 1:14-16, cytuję z Biblii Tysiąclecia: „[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.”  Codzienne uświęcanie jest procesem, w którym głównymi narzędziami są:              

1. czytanie Pisma Świętego, a więc czytaj codziennie oraz                 

2. osobista rozmowa z Bogiem poprzez indywidualną modlitwę, a więc rozmawiaj z Bogiem.                                        

Dzisiaj możesz mieć pewność, dokąd zmierzasz i czego oczekujesz. Jezus Chrystus powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) Dlatego na podstawie tych słów Jezusa i wielu innych potwierdzających proroctw Starego i Nowego Testamentu Pisma Świętego oczekujemy porwania kościoła, które może nastąpić w każdej chwili. Jezus obiecał powrócić i zabrać w mgnieniu oka swój kościół. Miłujący Bóg ma również powód, by „porwać kościół”: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) Dlatego nawrócenie do Boga, narodzenie z Ducha, odnowienie umysłu jest tak ważne. Zgodnie z Pismem Świętym Chrześcijanie nie będą przechodzić przez piekło Wielkiego Ucisku. W Czasach Ostatecznych, w obecnych czasach jest to największa nadzieja wielu Chrześcijan…