W celu zrozumienia, co Pismo Święte mówi o Czasach Ostatecznych, należy usystematyzować kilka podstawowych zagadnień powiązanych z tym okresem:

1. Kolejność najważniejszych wydarzeń Czasów Ostatecznych,

2. Przeznaczenie trzech odrębnych grup ludzkości,

3. Cel i okres trwania Wielkiego Ucisku,

4. Cel pochwycenia/porwania Kościoła,

5. Okoliczności powtórnego przyjścia Jezusa,                             

6. Cel i okres trwania Tysiącletniego Królestwa (Milenium), oraz

7. Wieczność.

Wieczność, z definicji tego słowa, ma nieokreślony czas trwania. Nie można powiedzieć, że wieczność trwa. W naszej obecnej rzeczywistości wektor czasu przesuwa się tylko w jednym kierunku. W kierunku przyszłości. Można spekulować, że w wieczności wektor czasu jest albo zerowy, lub/oraz jest więcej niż jednokierunkowy. Można to porównać do zjawiska w dziedzinie kwantowej fizyki, gdy w pewnych warunkach foton traci lokalizację (w największym skrócie i uproszczeniu: jest wszędzie). W odniesieniu do materii cząsteczka zbudowana jest z atomów. Każdy atom ma dwa główne składniki: proton i neutron oraz wiele mniejszych stabilnych, oraz niestabilnych części. Idąc dalej, w głąb tych struktur dochodzimy do punktu, w którym (na poziomie kwantowych wielkości) wszystko się zmienia w drgania. Od struktury tych drgań zależy, czy w naszej rzeczywistości mamy w ostatecznym rezultacie atom tlenu, wodoru, czy innych pierwiastków. Możliwe, że za pomocą manipulacji tych drgań można będzie w przyszłości umożliwić podróże w czasie.

Istnieje wiele filmów na świecie, których fabuła zbudowana jest wokół idei podróży w czasie. Do dzisiaj te marzenia nie zostały zrealizowane. Z drugiej strony istnieją przypadki wskazujące, że ciągłość czasu może być zerwana, np. samolot, który przelatując nad wyspami Bermuda, znika z radarów na kilka sekund i po wylądowaniu wszystkie zegary i zegarki na pokładzie samolotu są co najmniej o 30 minut spóźnione w stosunku do zegarów lotniska, gdzie samolot wylądował. Istnieją wreszcie zdjęcia ludzi, którzy ubiorami i przyrządami zarejestrowanymi na tych zdjęciach nie pasują do czasu, gdy były one wykonane i nikt nie jest w stanie wytłumaczyć np. jak to możliwe, by jakaś pani rozmawiała przez telefon komórkowy na czarno-białym zdjęciu zrobionym w 1920, czy 1925 roku.

Istnieje wiele trudnych do wytłumaczenia zjawisk i faktów w naszej czterowymiarowej rzeczywistości (długość, szerokość, wysokość oraz czas). Trudniej dla wielu jest zrozumieć rzeczywistość wieczności. Jednym z głównych aspektów wieczności jest kwestia czasu. Psalmista pisze: „Zanim narodziły się góry w bólach, nim ziemia i świat powstały, od wieków po wieki Ty jesteś Bogiem”. (Psalm 90:2) Wektor czasu musiał powstać jednocześnie w procesie tworzenia trzech wymiarów, by umożliwić zapełnienie ich materią; ziemią, niebiosami i wszelkim stworzeniem. W pierwszym zdaniu Pismo Święte stwierdza: „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię”. (Genesis 1:1) Były one stworzone w czasoprzestrzeni, która powstała równocześnie ze stworzeniem naszego świata. W drugim wersecie czytamy: „…a Duch Boży unosił się nad wodami”. (Genesis 1:2) Te słowa jednoznacznie wskazują na istnienie trzech wymiarów oraz upływ czasu, w którym Duch Boży się unosił. Ze słów cytowanego powyżej psalmu „…Ty jesteś…” wynika, że Bóg nie jest zależny od upływającego czasu.

W Apokalipsie Jana czytamy o Porwaniu Kościoła, potem o Wielkim Ucisku, następnie o Powtórnym Przyjściu Chrystusa na ziemię zaczynającym Tysiącletnie Królestwo. Królestwo kończy się Wojną Goga i Magoga, przy której końcu Szatan jest wrzucony do Jeziora Ognistego, gdzie już się znajdują Fałszywy Prorok (fałszywej, ogólnoświatowej religii) oraz Antychryst (wrzuceni tam po Siedmioletnim Wielkim Ucisku). Wtedy następuje Sąd Ostateczny i obecny świat się kończy.

Apostoł Jan pisze: „I widziałem nowe niebo i nową ziemię, albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma”. (Apokalipsa Jana 21:1) Apostoł Piotr dodaje kilka detali tego wydarzenia: „Dzień Pański nadejdzie jak złodziej. Wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, gwiazdy w ogniu się rozsypią, a żywioły rozpalone stopnieją. Ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną”. (2 List Piotra 3:10) W tej nowej rzeczywistości nie będzie słońca, księżyca, gwiazd ani morza. (Apokalipsa Jana 21:1)

Jest niezmiernie ciekawy opis stolicy Nowej Ziemi i Nowego Nieba. Stolicą jest Nowa Jerozolima. Nie będzie ona umieszczona na powierzchni Nowej Ziemi. (Apokalipsa Jana 21:2) Będzie to jakby zawieszone nad ziemią miasto. Jeśli obecna ziemia jest kulą, to jej średnica ma 7926 mil. Nowa Jerozolima jest opisana trzema wymiarami: długość, szerokość i wysokość. Jest w Apokalipsie Jana przedstawiona jako sześcian. Każdy z wymiarów tego sześcianu ma długość 1400 mil, co oznacza, że to miasto będzie mieć wielkość 1/5 całej obecnej planety. Przestrzeń tego miasta wynosi więc 2.25 miliona mil sześciennych. To miasto może więc być mieszkaniem dla ponad 100 trylionów ludzi. Od początku naszej cywilizacji tj. od ośmiu osób, które wyszły z arki po potopie, do dzisiaj na ziemi żyło około 101 miliardów ludzi. Jeśli nasze obliczenia zaczniemy od pierwszego człowieka, Adama, to przed potopem na ziemi mogło żyć nie więcej niż następne 9-10 miliardów ludzi. W Nowej Jerozolimie jest więc miejsce dla tysiąckrotnie większej populacji niż totalna ilość ludzi żyjących na obecnej ziemi od początku stworzenia.

Każde obecne miasto mierzy się dwoma wymiarami (szerokość i długość). Ponieważ podstawa Nowej Jerozolimy jest określona trzema wymiarami, oznacza to, że miasto to będzie więcej niż trzywymiarowe. W każdej z czterech ścian tego sześcianu będą trzy bramy. Nie będą nigdy zamknięte.

Nowa Jerozolima będzie również źródłem światła dla Nowej Ziemi. (Apokalipsa Jana 21:23-24) Tylko ci, których imiona są zapisane w Księdze Żywota Baranka, będą mieli wstęp i będą mieszkać w tym mieście. (Apokalipsa Jana 21:27) Inni ludzie będą mieszkać na powierzchni Nowej Ziemi, gdzie będą również mocarstwa, których: „…królowie będą wnosić [do Jerozolimy] przepych, skarby, sławę i dostojeństwo swych narodów”. (Apokalipsa Jana 21:24 i 26) Mieszkańcy tego miasta będą panować na wieki wieków. (Apokalipsa Jana 22:5) Możliwe, że będą panować nad narodami Nowej Ziemi, a może nawet nad aniołami.

Ulice tego miasta będą ze szczerego złota, które będzie przeźroczyste jak szkło. W naszej obecnej rzeczywistości jest niemożliwe uzyskanie szklanej przejrzystości przez jakikolwiek stały metal. Również nie jest dla nas możliwe do wyjaśnienia połączenie pojęcia wieczności z upływem czasu. Jednak w opisie Nowej Jerozolimy czytamy: „I pokazał mi rzekę wody żywota, czystą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. Na środku ulicy jego i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów”. (Apokalipsa Jana 22:1-2) Ten fragment jednoznacznie stwierdza, że w wieczności będą miesiące. W naszych trzech wymiarach nie jest możliwe, by pojedyncze drzewo rosło jednocześnie po obu brzegach rzeki. Będzie albo z jednego lub z drugiego brzegu. Jednak przy założeniu większej ilości wymiarów określających nowy, wieczny świat Drzewo Życia w istocie będzie rosło po obu brzegach rzeki.

W wieczności nie będzie złych istot (ludzi ani innych niebiańskich istot). Ich oczekuje zupełnie inna rzeczywistość: „…bojaźliwych, niewierzących, skalanych, zabójców, wszeteczników, czarnoksiężników, bałwochwalców, wszystkich kłamców”. Ich udziałem będzie jezioro ognia i siarki na wieczność (Apokalipsa Jana 21:8), gdzie będzie wcześniej wrzucony Antychryst i Fałszywy Prorok. Do tego samego ognistego jeziora będzie wrzucona śmierć i piekło. (Apokalipsa Jana 20:14)Jezioro ogniste nazwane jest wyrażeniem: „To Jest Druga Śmierć”. Stąd już nie ma powrotu. Jest jednak świadomość, jest kara dla wszystkich, którzy nie byli zapisani w Księdze Żywota. (Apokalipsa Jana 20:15)

Czas Łaski absolutnie się kończy. Czas, w którym można uporządkować swoje osobiste życie w stosunku do Boga i upewnić się, że jesteś zapisany w Księdze Żywota. Proces ten następuje przez przyjęcie jednorazowej ofiary Jezusa Chrystusa, poprzez którego śmierć i zmartwychwstanie dostępujemy odkupienia, odnowienia i uświęcenia. W ten sposób stajemy się nowo narodzonymi (z Ducha) dziećmi Żywego Boga.

Cztery razy w Piśmie Świętym jest Boży nakaz, cytuję: „Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty…”. Trzy razy jest to w Starym Testamencie w odniesieniu do narodu Izraela. (Ks. Kapłańska 11:44, 11:45 oraz 20:7) Czwarty raz adresatem są wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa – ty i ja. Jest to zapisane w Nowym Testamencie Pisma Świętego w 1-ym Liście Piotra 1:14-16, cytuję z Biblii Tysiąclecia: „[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.”          

Codzienne uświęcanie jest procesem, w którym głównymi narzędziami są:

1. czytanie Pisma Świętego, a więc czytaj codziennie oraz

2. osobista rozmowa z Bogiem poprzez indywidualną modlitwę, a więc rozmawiaj z Bogiem.

Dzisiaj możesz mieć pewność, dokąd zmierzasz i czego oczekujesz. A wszyscy oczekują (z bojaźnią lub z radością) przyjścia Króla-Królów i Pana-Panów, Jezusa Chrystusa, który powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) Dlatego na podstawie tych słów Jezusa i wielu innych potwierdzających proroctw Starego i Nowego Testamentu Pisma Świętego oczekujemy porwania kościoła, które może nastąpić w każdej chwili. Jezus obiecał powrócić i zabrać w mgnieniu oka swój kościół – ciebie i mnie. Miłujący Bóg ma również powód, by porwać kościół: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić [powtarzam], abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) Dlatego nawrócenie do Boga, narodzenie z Ducha, odnowienie umysłu jest tak ważne. Zgodnie z Pismem Świętym wiele z wierzących nie będzie przechodzić przez piekło Wielkiego Ucisku. W Czasach Ostatecznych, w obecnych czasach jest to największa nadzieja wielu Chrześcijan…