Jest powszechnie znana zabawa w akronimy. Bierzemy pierwsze litery kilku wyrazów, ustawiamy po kolei i otrzymujemy nowy wyraz, który ma jakieś nowe znaczenie. W Piśmie Świętym szuka się „zakodowanych” informacji nawet z wykorzystaniem komputerów. Liczy się pojedyncze litery tekstu biblijnego, aby odcyfrować dodatkowe „podteksty” i „sekrety”. W ten sposób w różnych urywkach tekstu biblijnego znaleziono/odcyfrowano imiona wielu prezydentów różnych państw, imiona papieży, dyktatorów (włącznie z Hitlerem i Stalinem) i wielu innych ludzi.

Bóg ma prostsze sposoby, którymi komunikuje się z nami. Przede wszystkim przez cały Biblijny tekst. Przez czytanie i przez modlitwę przybliżamy się do Boga. Główna myśl całej Biblii może być skondensowana następująco: Bóg stworzył człowieka na swoje podobieństwo i dał mu wolną wolę. Człowiek wybrał zło i odwrócił się od Boga. Bóg wysłał na ziemię Swego Syna – Jezusa Chrystusa, który będąc Bogiem, przyszedł w ciele, by przez śmierć na krzyżu zbawić nas i odnowić do wieczności w społeczności z Bogiem. Chrystus przyjdzie wkrótce po swoich wybranych i to jest największa nadzieja wielu wierzących.

Zgodnie z Encyklopedią Biblijnych Proroctw autorstwa J. B. Payne, w Piśmie Świętym istnieje 1817 unikalnych proroctw. W Starym Testamencie jest ich 1239 oraz w Nowym Testamencie jest ich 578. Z 1239 proroctw Starego Testamentu 356 dotyczy bezpośrednio osoby Jezusa Chrystusa. Matematyk P. Stoner obliczył, że wypełnienie tylko 8 proroctw zarejestrowanych w Starym Testamencie przez jednego człowieka można wyrazić cyfrą prawdopodobieństwa 1X10¹⁷ (siedemnaście zer po dziesiątce). Wypełnienie 48 proroctw ma szansę 1 do 10¹⁵⁷ (157 zer po dziesiątce). Innymi słowy, jest to mniejsze prawdopodobieństwo niż totalna ilość atomów DWU widzialnych wszechświatów. Poprzez ekstrapolację można oszacować (nie jestem pewien, że jest to matematycznie poprawne), że wypełnienie wszystkich 356 proroctw dotyczących osoby Jezusa można wyrazić liczbą 1:10¹⁵⁰⁰ (minimum 1500 zer po dziesiątce). Oczywistą konkluzją jest, że tylko Bóg (Chrystus) mógł wypełnić w pełni wszystkie proroctwa.

Wszyscy mamy imiona. Imiona mają znaczenie. Zwłaszcza w czasach starożytnych imiona określały charakter człowieka oraz jego życie.  Oto kilka wybranych imion oraz znaczenie imion tych ludzi od początku stworzenia do potopu:

Adam                                      Człowiek

Seth                                        naznaczony

Enosh                                     śmiertelnik

Kenan                                    smutku

Mahalalel                              Boża chwała

Jared                                     zstąpi  w dół

Enoh                                      by głosić, że

Methuselah                           Jego śmierć  uwolni

Lameh                                   tych, którzy nie mają nadziei

Noah                                      i da im pociechę i odpocznienie.

Jedyną osobą na ziemi, która była w pełni człowiekiem jak i w pełni Bogiem, był Jezus Chrystus. Izajasz określał w swoich proroctwach Jezusa jako człowieka „smutku”.  W okresie „Świąt Bożego Narodzenia” świętujemy fakt „Bożej Chwały zstępującej w dół” w osobie dziecięcia – Jezusa Chrystusa.  „Jego (Jezusa Chrystusa) śmierć” na krzyżu uwolniła nas i dała nam wieczną „nadzieję, pociechę i odpocznienie”.

Krótko mówiąc, cała ewangelia zawarta jest w imionach ludzi, którzy byli blisko Boga i żyli przed potopem. Innymi słowy, jeszcze przed potopem Bóg stwarzał podstawy nadziei dla człowieka. Zresztą, nie było to pierwszy raz. Natychmiastowo po upadku człowieka, w ogrodzie Eden Bóg wyraził pierwszy raz obietnicę naprawienia tego stanu, gdy do Szatana powiedział: “Ustanowię nieprzyjaźni między tobą a kobietą, między twoim potomstwem, a jej potomstwem. Ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę”. (Ks. Genesis 3:15) Czytajmy polskie tłumaczenie powyższych imion jako jedno zdanie…

Bóg-Człowiek, naznaczony śmiertelnik smutku. Boża Chwała zstąpi w dół, by głosić, że Jego śmierć uwolni tych, którzy nie mają nadziei i da im pociechę i odpocznienie.

Prawdopodobieństwo wyrażenia idei  ewangelii zawartej w Piśmie Świętym poprzez imiona  ludzi żyjących na przestrzeni wielu setek lat w zamierzchłej historii świata jest znacznie mniejsze niż prawdopodobieństwo wypełnienia 8 proroctw przez Chrystusa.  Jest to jeszcze jeden dowód niezgłębionej miłości Boga do swego stworzenia.

W dziejach Apostolskich czytamy, że nie istnieje żadne inne imię, które zbawia człowieka poza imieniem Jezus. Powtórne przyjście Chrystusa jest zasadniczym, podstawowym oraz najwyższej wagi faktem powiązanym z ewangelią Pisma Świętego. Jeszcze raz; Dobrą Nowiną, tj. Ewangelią Pisma Świętego jest, że sam Bóg posłał Syna swego na świat, który urodził się w ciele. Został ukrzyżowany i zmartwychwstał. W tej ofierze zostało przyjęte pojednanie człowieka z Bogiem. To jest w istocie dobra nowina, że nikt nie musi zarabiać na pojednanie z Bogiem. Do nas należy tylko przyjąć ten Boży plan tak, jak dzieci przyjmują urodzinowe prezenty. Jak jest to możliwe? Jest to tak proste, jak: A, B, C…

1. Przede wszystkim musisz przyznać i uznać, że jesteś grzesznikiem. Apostoł Paweł wyjaśnia: „Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej”. (List do Rzymian 3:23).

2. Następnie musisz uwierzyć. Ten sam Apostoł Paweł pisze: „Sprawiedliwość osiągana przez wiarę tak powiada: ‘słowo [wiary] jest blisko ciebie; na twoich ustach i w sercu twoim. […] Jeśli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznanie jej ustami – do zbawienia”. (List Do Rzymian 10:9-10) Tutaj uwaga: siły ciemności również wierzą, że istnieje Bóg, ale robią swoje i drżą przed Jego sprawiedliwością. Czym się więc od nich różnimy? Trzecim krokiem w procesie zbawienia.

3. Trzecim krokiem w tym procesie jest wezwanie lub inaczej, zaproszenie – z wdzięcznością – Jezusa do twego życia. Apostoł Paweł jednoznacznie stwierdza: „Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony”. (List do Rzymian 10:13) To jest wszystko, co musisz uczynić, by być gotowym na powtórne przyjście Chrystusa. W ten tak prosty sposób narodziłeś się na nowo.

W swoim liście Apostoł Jan pisze: „Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie, jak On jest święty”. (1 List Jana 3:1-3)

Cztery razy w Piśmie Świętym jest Boży nakaz: „Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty…”. Trzy razy jest to w Starym Testamencie w odniesieniu do narodu Izraela. (Ks. Kapłańska 11:44, 11:45 oraz 20:7) Czwarty raz adresatem są wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa. Jest to zapisane w Nowym Testamencie Pisma Świętego  w 1-ym Liście Piotra 1:14-16, cytuję z Biblii Tysiąclecia: „[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty”. Kto więc ma się uświęcać? Nie tylko Papież, nie tylko klerycy. Wszyscy, każda indywidualna osoba ma się uświęcać. Codzienne uświęcanie jest procesem, w którym głównymi narzędziami są:

1. czytanie Pisma Świętego, a więc czytaj codziennie oraz

2. osobista rozmowa z Bogiem poprzez indywidualną modlitwę, a więc rozmawiaj z Bogiem, codziennie.                                                                                                      

Dzisiaj możesz mieć pewność, dokąd zmierzasz i czego oczekujesz. A wszyscy oczekują (jedni z bojaźnią, inni z radością) przyjścia Króla-Królów i Pana Panów, Jezusa Chrystusa, który powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) W Czasach Ostatecznych, w obecnych czasach jest to największa nadzieja wielu Chrześcijan, społeczność z Bogiem dzisiaj, na ziemi oraz w wieczności…