Bóg stworzył wszechświat w ciągu 6-ciu dni; w ciągu sześciu 24 godzinnych okresów czasu. Po każdym etapie stworzenia Bóg coś powiedział o swoim stworzeniu. Powiedział: „To jest dobre”. (1 Ks. Mojżesza 1: 12 i 18) W szóstym dniu Bóg stworzył ludzkość w formie mężczyzny i kobiety – na podobieństwo Boże. Co Bóg powiedział po stworzeniu człowieka? „To jest bardzo dobre”.  (1 Ks. Mojżesza 1:31)

Czy w czasie 6-ciu dni stworzenia Bóg stworzył również piekło? Czy stworzył jezioro wiecznego ognia? Piekło, jezioro wiecznego ognia nie kojarzą się mi z Bogiem, który po swej 6-cio dniowej pracy stwierdza: „To jest dobre” lub „To jest bardzo dobre”. W oryginalnym planie Boga wszystko, całe stworzenie włącznie z ziemskimi istotami oraz jakimikolwiek innymi istotami wszechświata widzialnego oraz niewidzialnego, było dobre lub bardzo dobre, nieskalane, święte. W Bożym stworzeniu nie było miejsca na piekło. Bóg jest Miłością i w tym czasie Bóg nie stworzył piekła dla żadnej stworzonej przez siebie istoty. Co więcej, Bóg błogosławił wszelkiemu stworzeniu. Człowiekowi nie tylko Bóg błogosławił ale również dał instrukcje: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną”. (1 Ks. Mojżesza 1:28)

W jaki sposób Bóg stworzył wszystko co nas otacza? W taki sposób, aby człowiek mógł łatwo rozróżnić oraz nazwać Boże stworzenie. I to była pierwsza praca człowieka. Człowiek miał nazwać po imieniu każde stworzenie. Innymi słowy Bóg zrobił całą robotę fizyczną, a ludzkości dał pracę w zarządzie. Na innej płaszczyźnie jeszcze raz zapytajmy: w jaki sposób Bóg stworzył wszystko, co nas otacza? Upraszczając możemy powiedzieć: Bóg stworzył jabłko, by było jabłkiem; bydło, by było bydłem; gady, by były gadami; jarzyny, by były jarzynami; człowieka, by był człowiekiem… Krótko mówiąc, główną regułą stworzenia było, że gatunki miały się nie mieszać. Jest to przeciwne totalnie błędnej propagandzie – teorii ewolucji.

Nie wiemy jak długo żyli ludzie od czasu stworzenia do opisanego w trzecim rozdziale 1 Ks. Mojżesza, Księgi Rodzaju upadku ludzkości. Od tego momentu do czasu Potopu ludzie w dalszym ciągu byli długowieczni. Żyli ponad 800-900 lat w zdrowiu i w siłach. Byli niemal wiecznie młodzi. Człowiek upadł za pomocą trzech kłamstw diabelskich:

1. Obietnicy nieśmiertelności (przed upadkiem człowiek nie podlegał śmierci. Diabeł kusił Ewę słowami: „…na pewno nie umrzesz”),

2. Obietnicy wszechwiedzy, iluminacji, (człowiek w ogrodzie Eden miał bezpośredni kontakt z samym Bogiem i w ten sposób miał dostęp do źródła wszelkiej wiedzy) oraz

3. Obietnicy upodobnienia się do bogów (w przeciwieństwie do innych istot duchowego świata, nawet aniołów, widzących, archaniołów i wielu innych istot, tylko człowiek był stworzony na podobieństwo Boga).

Po upadku ludzkości Boży świat zaczął się zmieniać. W Ew. Mateusza 24:37 czytamy: „Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego”. Pytanie: jak było za dni Noego? Wiele się działo za dni Noego:

1. Upadli Aniołowie byli bardziej aktywni na ziemi, czego rezultatem było

2. Powstanie, wyprodukowanie rodzaju potomstwa Nefilim,

3. Nefilim nauczyli ludzkość sztuki mieszania gatunków. Zaczęły powstawać trans-ludzkie hybrydy,

4. Rozwijały się zaawansowane technologie, których dzisiaj nie jesteśmy w stanie powielić,

5. Stworzenie, ludzkość stawała się coraz bardziej wroga i buntownicza w stosunku do siebie i do Boga,

6. Powstały portale do innych wymiarów,

7. Pojawiły się i zaczęto czcić innych bogów, pół-bogów poza Bogiem Jahwe, oraz

8. Człowiek zaczął myśleć o sobie jako o bogu.

Ogólnym, nadrzędnym celem tych faktów było i jest do dzisiaj osiągnięcie wieczności, osiągnięcie nieba bez Boga oraz przeciw woli Boga i Jego prawom.

Prawdopodobnie  Fallen Angels – Upadłe Anioły pojawiły się na ziemi około 450 lat po wygnaniu człowieka z Ogrodu Eden. Były to czasy  nazwane  w Biblii „Dni Jared”. Wyrażenie „Dni Jared” mogło oznaczać okres życia człowieka o imieniu Jared albo czas, od momentu, gdy Upadłe Anioły mieszkały między ludźmi. Od tego czasu pojawiły się na ziemi Nefilim, olbrzymy. Olbrzymy te istniały co najmniej przez następne 1200 lat.

Noe był reprezentantem 4 pokolenia od czasów zwanych „Dni Jared”. Proszę pamiętać, że Noe urodził się 600 lat przed potopem oraz żył po potopie następne 300 lat.

Na marginesie, mamy wykopaliska i w muzeach całego świata mamy szkielety dinozaurów. Kto je stworzył? Bóg. Przynajmniej te, które chodziły na czterech nogach i żywiły się roślinnością. Do nich należały między innymi  Barosaurusy z charakterystycznymi długimi szyjami i potężnymi  ogonami. Właśnie taki dinosaur jest on opisany w księdze Joba 40:15-24. W polskim tłumaczeniu Pisma Świętego opisane zwierzę nazwane jest słoń. W niektórych angielskich tłumaczeniach opisane zwierzę nazywane jest słoniem albo hipopotamem. Jednakże takie tłumaczenie nie zgadza się z oryginalnym, hebrajskim znaczeniem opisywanego stworu. Kto nie widział słonia lub hipopotama? Czy ogon hipopotama lub słonia wygląda jak drzewo cedrowe..?

W biblijnym opisie ogon zwierzęcia-dinozaura jest porównany do drzewa cedrowego. „Kości jego jako trąby miedziane, gnaty (żebra) jak drąg żelazny, może wypić swoją gębą rzekę Jordan […] Kto może takiemu stworzeniu zakryć oczy lub go ujarzmić?” – pyta Job, który na własne oczy widział największego z dinozaurów.  Job żył po potopie. Dinozaury przetrwały potop i te, stworzone przez Boga, żyły w czasach starożytnych ludzkości przed i po potopie – razem z ludzkością, w pokoju. Najnowsze odkrycia archeologiczne potwierdzają te fakty na podstawie odcisków ludzkich stóp razem z dinozaurowymi pochodzącymi z tego samego okresu.

Jednak nie wszystkie stworzenia, dinozaury były stworzone przez Boga. W 1 Ks. Mojżesza 6:12-13 czytamy: „I spojrzał Bóg na ziemię, a oto była skażona, gdyż wszelkie ciało skaziło drogę swoją na ziemi. Rzekł tedy Bóg do Noego: Położę kres wszelkiemu ciału, bo przez nie ziemia pełna jest nieprawości; zniszczę je [stworzenie] wraz z ziemią”.

Mojżesz, Jezus, Piotr często cytowali inne księgi, które nie są częścią naszej, współczesnej Biblii. Przykładem takich poza-biblijnych ksiąg były: Księgi Enocha, Księga Aszera oraz Księga Jubilee. Enoh opisuje przedpotopowe czasy w ten sposób: „Nefilim zaczęli grzeszyć przeciwko ptakom, bestiom, gadom i rybom”. (1 Ks. Enoha 7:5) W księdze Aszera czytamy: „Synowie człowieka wzięli bydło ziemskie, polne zwierzęta i bestie oraz ptactwo niebieskie. Nauczyli się mieszać gatunki między zwierzętami, aby sprowokować Boga”. W Księdze Jubilee 5:2b czytamy: „Człowiek, bydło, polne zwierzęta, ptactwo oraz wszelkie stworzenie chodzące po ziemi było całkowicie skorumpowane w ich drogach i gatunkach i zaczęli się nawzajem pożerać”. Jak można pogodzić te opisy katastroficznego zniekształcenia stworzenia, gwałtu, śmierci z początkowym opisem stworzenia, które było „dobre” oraz „bardzo dobre”?

Uczy się nas, że bestie, dziwaczne stwory, pół-ludzie-pół-zwierzęta, olbrzymy – są to tylko wymysły ludzkiej wyobraźni, bajki, mity, które nigdy w historii ludzkości nie miały odniesienia. Z drugiej strony mamy obrazy różnych istot – hybryd uwiecznione na ścianach egipskich budowli. Mamy sumeryjskie płaskorzeźby wyryte w kamieniu. Mamy greckie i rzymskie opisy tych istot. Możemy je oglądać na ścianach starych świątyń w Azji, oraz we wszystkich krańcach świata. Mamy wreszcie opisy biblijne.  Mamy archeologiczne dowody istnienia olbrzymów. W muzeach na całym świecie można oglądać szkielety olbrzymów. Za wyjątkiem muzeów amerykańskich. Amerykańska liberalna propaganda za wszelką cenę nie dopuszcza do publicznej informacji o wykopaliskach olbrzymów na terenie USA. Są one natychmiastowo konfiskowane i wywożone do takich ośrodków jak „Area 51” lub giną w podziemiach Instytutu Smitsonian. W Europie główną instytucją konfiskującą bezwzględnie jakiekolwiek znaleziska kości olbrzymów jest Watykan.

Olbrzymy zwane Nefilim są hybrydą lub inaczej są rezultatem mieszania gatunku ludzkiego oraz gatunku istot niebiańskich zwanych „Synowie Boga”. Są  to hybrydy, ponieważ powstały w wyniku połączenia ludzkiego DNA z anielskim DNA. Są to również hybrydy duszy ziemskiej oraz duszy nie-ziemskiej istoty.

Normalny wzrost człowieka jest około 6 stóp. Goliat, z którym walczył David był jednym z mniejszych olbrzymów i mógł mieć 9-12 stóp (do 4-ech metrów) wzrostu. Następna grupa olbrzymów, to pokolenie Arba. Olbrzymi ci dochodzili wzrostem od 15-23 stóp (5-8 merów). Grupa, z którą wiele do czynienia mieli Izraelici, to mieszkańcy Kanaanu z głównym miastem Jerycho. Wzrostem osiągali wysokość od 24-36 stóp (8-12 merów). Plemię Zamzummim  wzrostem dochodziło od 24- 40 stóp (8-13 metrów). Lud Amorejczyków dochodził wzrostem do 150 stóp (50 metrów). Wiemy to z opisu księgi Amosa 2:9, gdzie Bóg mówi: „A przecież to Ja wytępiłem przed wami Amorejczyka, wysokiego jak cedr, mocnego jak dąb…”. Jest wiadomo, że cedry mają normalny wzrost od 135 do 150 stóp (45-50 metrów). Największe olbrzymy dochodziły wzrostem od 250 do 450 stóp (83-150 metrów).

Ciekawostka, że jeśli Bóg pozwolił Izraelitom walczyć z mniejszymi (wzrostem) Kananejczykami (8-12 metrów), to Bóg własnoręcznie wytępił Amorejczyków, z którymi Izrael nie musiał walczyć. Innymi słowy Bóg chronił naród Izraelski od największego ryzyka. Inna ciekawostka. Gdy Dawid walczył z Goliatem wziął 5 kamieni. Niektórzy sądzą, że zrobił to w celu zabezpieczenia siebie, gdyby chybił za pierwszym razem. Jednak poznajemy tu niesamowitą wiarę Dawida, który wziął 5 kamieni do swej procy, ponieważ wiedział, że Goliat ma 4-ech braci. Jego celem było zlikwidowanie całego rodzeństwa Goliata.

Z archeologicznych wykopalisk wiemy, że prawie wszyscy olbrzymi ginęli śmiercią tragiczną. Jest również wiadomo, że wśród populacji olbrzymów było bardzo mało kobiet. Istoty olbrzymów były bardzo agresywne. Z drugiej strony fakt ich istnienia tłumaczy możliwość megalitycznego budownictwa w starożytności. Dla nich przemieszczanie kilkunasto- lub ponad 1000 tonowych brył kamienia nie stanowiło większego problemu…

Bestie, dziwaczne stwory, pół-ludzie-pół-zwierzęta, olbrzymy wyginęły podczas potopu. Skąd się więc wzięły po potopie? Wiemy, że do arki weszły 4 rodziny. Noe z żoną oraz jego trzej synowie: Sem, Ham i Jafet. Wiemy również, że żona Noego była córką Enocha, o którym Biblia pisze, że chodził z Bogiem i nie umarł, ale był wzięty do Nieba przez Boga. Z tego wnioskujemy, że DNA Enocha nie było skorumpowane, a zatem DNA jego córki (żony Noego) też nie było zmienione, skorumpowane. Ponieważ Noe żył według Bożych przykazań, to DNA Noego i jego synów było czyste. Jednak opis biblijny wyraźnie mówi, że wszelkie żyjące  ciało przedpotopowe było skorumpowane, zmienione. Możemy śmiało ryzykować twierdzenie, że żony synów Noego mogły mieć DNA nie do końca ludzkie. Po potopie olbrzymi pojawiają się z genealogicznej linii Hama. Natomiast linia genealogiczna Sema jest najbardziej czystą linią genealogiczną i Jezus Chrystus zaczynając od Marii, matki Jezusa bezpośrednio należy do tej linii genealogicznej.

Bóg jest Miłością i stwarzając wszechświat lub wszechświaty nie miał miejsca w swoim planie na piekło ani jezioro wiecznego ognia. Z apokryficznej księgi Enocha dowiadujemy się, że była grupa 200 aniołów pod przewodnictwem 10-ciu liderów i pod przywództwem archanioła Semjaza. Imię Semjaza oznacza Niesławny Buntownik. Należał on do grupy zwanej Watchers,  po polsku: „Widzący” lub inaczej: „Ten, którego zadaniem było obserwować, widzieć”. Istnieje przekaz, który mówi, że Semjaza znał specyficzne imię Boga i robił układ z kobietą Istahar by jej ujawnić tajemne imię Boga.

Szatan (co oznacza Przeciwnik) był stworzony, aby służył bezpośrednio Bogu. Był on nadzorcą Bożego Tronu lecz został strącony z Niebios z powodu pychy. Jezus widział strącenie Szatana, które nastąpiło jak błyskawica. Tak więc były 2 oddzielne przypadki strącenia: Szatana z powodu pychy oraz aniołów zwanych Widzący, z powodu pożądania kobiet na ziemi i spółkowania w celu stworzenia hybryd; mieszania gatunków.

Z  tekstu Pisma Świętego oraz z księgi Enocha dowiadujemy się, że: „…Synowie Boga zbliżali sie do córek człowieczych i te im rodziły [olbrzymów]”. (Ks. Rodzaju 6:1-4) Księga Enocha bardziej szczegółowo opisuje zwyczaje i moralność olbrzymów. Olbrzymi konsumowali wszystkie prowizje człowieka i gdy ludzkości zaczęło brakować żywności, olbrzymi zaczęli pożerać ludzi. Olbrzymi uprawiali sex również z ptakami, polnymi zwierzętami, gadami a nawet z rybami. W innej interpretacji robili eksperymenty genetyczne z ptakami, polnymi zwierzętami, gadami i rybami. Olbrzymi byli również kanibalami. Enoch 7:6 pisze: „…i pożerali się nawzajem oraz pili krew”. Oni również nauczyli ludzkość sztuki wojennej (sztuka wojenna do tej pory mogła nie być potrzebna), czarów, astrologii, odlewnictwa metalów, nauczali o pierwiastkach, możliwe że również o pierwiastkach ciężkich. Ludzkość  stawała się coraz bardziej bezbożna, cudzołożna i skorumpowana. Tajemnice niebieskie zostały ujawnione ludzkości przez 200 zbuntowanych aniołów, co na ziemi spowodowało eksplozję technologii. Technologii, których w dzisiejszych czasach nie jesteśmy w stanie powielić, powtórzyć lub odtworzyć.

Ateistyczna propaganda wmawia obecnym pokoleniom, że ludzkość przed potopem ograniczała się do liczby zaledwie kilku- lub kilkunastu prymitywnych plemion. Jednakże naukowcy, bazując na najnowszych badaniach i obliczeniach dochodzą do wniosku, że w ostatnim dniu przed potopem na ziemi mogło istnieć ponad 8 miliardów ludzi (nie licząc populacji olbrzymów oraz pół-ludzkich i pół-zwierzęcych hybryd). Jest to 1 miliard więcej niż obecna liczba ponad 7 miliardów.

Bóg musiał ukarać upadłe anioły oraz ich potomstwo, olbrzymy. Olbrzymi chcieli żyć wiecznie wiedząc, że ich ojcowie-anioły (jako istoty duchowe) istnieją wiecznie. Olbrzymi dostali od Boga limit 500 lat życia w czasie, gdy ludzie żyli w tych samym okresie historii nawet ponad 900 lat. Olbrzymi według instrukcji Boga wybili się nawzajem. Duchy gigantów, olbrzymów nazwane zostały „duchami diabelskimi” i zamieszkują ziemię na zawsze. Nie mają one wstępu do niebios. I to jest bezpośredni powód w procesie opętania ludzi. Duchy te atakują, zsyłają nieszczęścia, powodują zniszczenie i ucisk, biedę i utrapienie na ziemi. Duchy te nie spożywają żywności, ale na zawsze cierpią pragnienie i głód. Walczą przeciwko ludzkości, ponieważ z ludzkości się wywodzą. Te istoty używają ludzkiego i zwierzęcego ciała jako medium.  Ich ojcowie – upadłe anioły musiały oglądać zagładę swego potomstwa, olbrzymów. To była ich pierwsza kara. Upadłe anioły zostały umieszczone w straszniejszym miejscu niż straszliwy chaos, potworny Abys. W miejscu tym był wielki ogień. Kolumny ognia płonęły w głąb, którego ogromu głębi nie można oszacować . Tam będą uwięzione na zawsze. Miejsce to (więzienie dla upadłych aniołów) mogło być stworzone po stworzeniu ludzkości, a nawet po wypędzeniu ludzkości z ogrodu Eden. Ta najgłębsza część piekła zwana jest Tartar.

Bóg żałował, że stworzył człowieka i musiał oczyścić ziemię z wszelkich potworów genetycznie przetworzonych przez upadłe anioły w kolaboracji z ludzkością. Dlatego musiał nastąpić potop.

Jak nie powtórzyć słów księgi Kaznodziei Salomona 1:9. „To, co było, znowu będzie; a co się stało, znowu się stanie: nie ma nic nowego pod słońcem”. Dzisiaj w laboratoriach świata produkuje się hybrydy. Mamy zdjęcia żywych istot, np. Lygier (pierwsza generacja hybrydy tygrysa i lwa) w celu wyprodukowania DNA, które wszczepione w człowieka ma za zadanie przedłużyć życie. Cel jest ten sam od wielu stuleci, tj. przedłużenie życia. Bóg ma swój własny plan dla człowieka. Najlepszy plan na wieczne życie w bezpośredniej obecności Boga.

Dobrą Nowiną, tj. Ewangelią Pisma Świętego jest, że sam Bóg posłał Syna swego na świat, który urodził się w ciele. Został ukrzyżowany i zmartwychwstał. W tej ofierze zostało przyjęte pojednanie człowieka z Bogiem. Do nas należy tylko przyjąć ten plan tak, jak dzieci przyjmują urodzinowe prezenty. Jak jest to możliwe? Jest to tak proste, jak: A, B, C…

1. Przede wszystkim musisz przyznać i uznać, że jesteś grzesznikiem. Apostoł Paweł wyjaśnia: „Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej”. (List do Rzymian 3:23).

2. Następnie musisz uwierzyć. Ten sam Apostoł Paweł pisze: „Sprawiedliwość osiągana przez wiarę tak powiada: ‘słowo [wiary] jest blisko ciebie; na twoich ustach i w sercu twoim. […] Jeśli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznanie jej ustami – do zbawienia”. (List Do Rzymian 10:9-10) Tutaj uwaga: siły ciemności również wierzą, że istnieje Bóg, ale robią swoje i drżą przed Jego sprawiedliwością. Czym się więc od nich różnimy? Trzecim krokiem w procesie zbawienia.

3. Trzecim krokiem w tym procesie jest wezwanie lub inaczej, zaproszenie – z wdzięcznością – Jezusa do twego życia. Apostoł Paweł jednoznacznie stwierdza: „Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony”. (List do Rzymian 10:13) To jest wszystko, co musisz uczynić, by być gotowym na powtórne przyjście Chrystusa. W ten tak prosty sposób narodziłeś się na nowo.

W swoim liście Apostoł Jan pisze: „Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie, jak On jest święty”. (1 List Jana 3:1-3)

Cztery razy w Piśmie Świętym jest Boży nakaz: „Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty…”. Trzy razy jest to w Starym Testamencie w odniesieniu do narodu Izraela. (Ks. Kapłańska 11:44, 11:45 oraz 20:7) Czwarty raz adresatem są wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa. Jest to zapisane w Nowym Testamencie Pisma Świętego  w 1-ym Liście Piotra 1:14-16, cytuję z Biblii Tysiąclecia: „[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty”. Kto więc ma się uświęcać? Nie tylko Papież, nie tylko klerycy. Wszyscy, każda indywidualna osoba ma się uświęcać. Codzienne uświęcanie jest procesem, w którym głównymi narzędziami są:

1. czytanie Pisma Świętego, a więc czytaj codziennie oraz

2. osobista rozmowa z Bogiem poprzez indywidualną modlitwę, a więc rozmawiaj z Bogiem, codziennie.                                                                                                     

Dzisiaj możesz mieć pewność, dokąd zmierzasz i czego oczekujesz. A wszyscy oczekują (jedni z bojaźnią, inni z radością) przyjścia Króla-Królów i Pana Panów, Jezusa Chrystusa, który powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) W Czasach Ostatecznych, w obecnych czasach jest to największa nadzieja wielu Chrześcijan, społeczność z Bogiem dzisiaj, na ziemi oraz w wieczności…