Nie jest możliwe dla żadnej indywidualnej osoby śledzenie wszystkich wydarzeń na świecie. Jednak są najważniejsze, które wskazują niezbicie, że żyjemy w Czasach Ostatecznych, o których mówią odwieczne proroctwa Pisma Świętego. W 2018 r. mieliśmy wiele wydarzeń, które wskazują na szybki powrót Chrystusa na ziemię. Zgodnie z biblijnymi proroctwami Rosja, Turcja i Iran zagrażają Izraelowi od północy. W ostatnich tygodniach ubiegłego roku do tej koalicji został dołączony Sudan. Oczy wierzących Chrystusowi są zwrócone w kierunku zachodniemu sąsiadowi Egiptu, Libii, która jest piątym  narodem wyliczonym po imieniu przez proroka Ezechiela. Każdy z tych narodów ma swoje powody planowanej agresji na Izrael. Hakiem w ich pysku są bogate złoża ropy naftowej oraz gazu ziemnego na Wzgórzach Golan, w Dolinie Meggido oraz wzdłuż izraelskich wybrzeży Morza Śródziemnego. Jest to tylko kwestią czasu, by planowana inwazja na Izrael nastąpiła. Inwazja, przeciwko której Arabia Saudyjska (w Starotestamentowych, biblijnych czasach zwana Szeba i Dedan) będzie tylko protestować na arenie międzynarodowej.

Prorok Ezechiel opisuje te niespełnione do dzisiaj wydarzenia w następujący sposób: „Pan skierował do mnie te słowa: ‘Synu człowieczy, zwróć się ku Gogowi, ku krajowi Magog (dzisiaj Rosja),  wielkiemu księciu kraju Meszek i Tubal (dzisiaj Turcja), i prorokuj przeciwko niemu, i mów: Tak mówi Pan Bóg: Oto jestem przeciw tobie, Gogu, wielki książę kraju Meszek i Tubal. Zawrócę cię i włożę kółka w twoje szczęki, i wyprowadzę ciebie i całe twoje wojsko […], wszystkich w pełnym uzbrojeniu, wielki zastęp […]. Są przy nich Persowie (dzisiaj Iran), Kuszyci (dzisiaj Sudan), Libijczycy […], Gomer i całe jego wojsko, mieszkańcy Togarmy na najdalszej północy i całe jego wojsko, rozliczne ludy są z tobą. Zbrój się i bądź w pogotowiu, ty i wszystkie twe zastępy, które wokół ciebie się zebrały, będziecie na moje usługi. Po wielu dniach otrzymasz rozkaz, przy końcu lat przybędziesz do kraju, który ocalał od miecza. Jego lud zebrany jest spośród wielu narodów na góry Izraela, długo leżące odłogiem. Sprowadzony on jest z powrotem spośród wielu narodów i mieszkają oni wszyscy bezpiecznie. Ty jednak zbliżysz się jak burza i przyjdziesz jak chmura po to, by nakryć kraj: będziesz tam ty i całe twoje wojsko, i rozliczne narody z tobą. Tak mówi Pan Bóg: Owego dnia zrodzą się myśli w twym sercu i poweźmiesz zły zamysł. Powiesz: Wyruszę przeciw nieumocnionemu krajowi, pociągnę przeciwko ludziom spokojnym – gdzie wszyscy żyją bezpiecznie, a nie ma murów, zasuw i bram – by plądrować i łupić, by rękę swą położyć na ruinach, które znowu zostały zamieszkane, oraz na lud, który się zebrał z krajów pogańskich, a który myśli jedynie o trzodach i dobytku, a mieszka w środku ziemi. Szeba i Dedan, i handlarze z Tarszisz, i wszyscy jego przekupnie będą do ciebie mówić: Czy przybywasz po to, by łupić? Czy zgromadziłeś tłum, by grabić srebro i złoto, by porwać do siebie trzody i dobytek, by nabrać wielkiego łupu?

Dlatego prorokuj, synu człowieczy, i mów do Goga: Tak mówi Pan Bóg: Czy nie tak będzie, że gdy lud mój izraelski mieszkać będzie bezpiecznie, wybierzesz się w drogę i przyjdziesz ze swej siedziby, z najdalszej północy, ty i liczne ludy wraz z tobą, wszyscy na koniach, wielki zastęp, potężne wojsko? I nadciągniesz przeciwko memu ludowi, Izraelowi, jak chmura, by pokryć kraj. Przy końcu dni to się stanie, wtedy sprowadzę ciebie do kraju mojego po to, by poznały Mnie pogańskie ludy, gdy na twoim przykładzie, Gogu, okażę moją świętość przed ich oczami. […] Tak ukażę się oczom wielu narodów: wtedy poznają, że Ja jestem Pan”. (Ks. Ezechiela 38:1-16 i 23) Jeszcze raz, jest to tylko kwestią czasu, by planowana inwazja na Izrael została zrealizowana.

Tuż po elekcji  Prezydenta Trumpa izraelski Sanhedryn otrzymał obietnicę od nowego Prezydenta USA oraz od Prezydenta Rosji, W. Putina, że Świątynia Jerozolimska będzie odbudowana. Dla wielu jest nie do przyjęcia idea odbudowy Świątyni Jerozolimskiej, ponieważ spekulują oni, że musiałaby ona stanąć na miejscu lub bezpośrednio w pobliżu obecnego meczetu muzułmańskiego Al-Axa. Świat muzułmański nigdy do tego nie dopuści. Jednak tymi spekulacjami Żydzi nie przejmują się wcale. Żydzi konsekwentnie i jednoznacznie twierdzą, że nie mają żadnych planów burzenia muzułmańskiego meczetu, ponieważ stoi on w miejscu, które w czasach Cesarstwa Rzymskiego zwane było „Antonia”. Był to 36 hektarowy obszar na zewnątrz starego miasta Jerozolimy, gdzie umieszczone były wojskowe garnizony Rzymskiego Cesarstwa w prawdopodobnej liczbie do 15 000 ludzi włącznie z serwisami i instalacjami wspomagającymi stacjonujące tam oddziały militarne. Natomiast Świątynia Jerozolimska stała w zupełnie innym miejscu. Stała ona wewnątrz starówki zwanej do dzisiaj „Miasto Dawida”.

Jest wiadomo każdemu przeciętnemu Żydowi, że źródło Gihona znajdowało się wewnątrz kompleksu świątynnego dosłownie pod najświętszą częścią Świątyni Jerozolimskiej. To źródło, które znane było od 9 wieku przed Chrystusem, istnieje do dzisiaj i jest wewnątrz starówki Jerozolimy, a nie na Wzgórzu Świątynnym Antonii. W obrębie 5 mil dzisiejszego miasta Jerozolimy jest tylko jedno takie źródło. Świątynia Jerozolimska nigdy nie stała na wzgórzu Haram al-Sharif, lub inaczej na Wzgórzu Świątynnym (ang. Temple Mount) w regionie Antonii. Król Hezekiasz zbudował tunel do dzisiaj zwany jego imieniem. Tunel Hezekiasza gwarantował miastu Jerozolimy dopływ świeżej wody w czasie ataku Asyryjczyków. Arka Przymierza we wcześniejszych wojnach była uprowadzona przez Filistynów i później wróciła do miasta Shiloh. Stąd Król Dawid  sprowadził ja do Jerozolimy i umieścił ją w pobliżu źródła Gihon. W tym miejscu później syn króla Dawida, Salomon wybudował Świątynię Jerozolimską. Źródło Gihon jest rodzajem gejzeru nie gorącej, ale zimnej wody. Wody tego źródła były potrzebne do ceremonialnych kąpieli ponad 10 000 ludzi (kapłanów i lewitów) służących świątyni.  W kompleksie świątynnym znajdował się największy na świecie basen zwany Mikwa o wielkości jednego akra. Nie ma sensu, by kapłani dokonywali  rytualnego oczyszczenia i ryzykowali ponowne zabrudzenie w podróży do bram świątyni, która miałaby stać ponad 1/3 mili od tego basenu na wzgórzu Antonii. Jedyną realistyczną konkluzją jest, że Świątynia Jerozolimska musiała stać w pobliżu największej na świecie i jedynej w Jerozolimie Mikwy. Stąd prowadzą schody w górę, gdzie Świątynia Jerozolimska musiała stać wewnątrz Miasta Dawida.

W 70 r. Miasto Dawida i Świątynia Jerozolimska zostały zniszczone do fundamentów do tego stopnia, że nie przypuszczano, żeby ktokolwiek zamieszkiwał te tereny.  Rzymska twierdza na wzgórzach Antonii  stała nienaruszona. W 2 wieku naszej ery Cesarz Hadrian zrekonstruował miasto wokół twierdzy i nazwał je Aelia Kapitolina. Stała się centrum od 3 wieku naszej ery i rozwijała się do 7 wieku. W czasach wojen krzyżowych około 10 wieku na terenie dawnego garnizonu wojskowego Cesarstwa Rzymskiego znaleziono muzułmański meczet. Zrzucono z jego szczytu półksiężyc i ustawiono krzyż. W tym czasie nikt nie wiedział gdzie stała oryginalna Świątynia Jerozolimska. Charyzmatyczny rabin, Beniamin Todela w 12 wieku rozstrzygnął, że Świątynia Jerozolimska mogła stać na wzgórzach Antonii i odtąd stało się to tradycją. Jak większość tradycyjnych przekonań, tak i ta tradycja jest oparta na irracjonalnych, przekręconych faktach historycznych. I to jest powód, dlaczego Świątynia Jerozolimska może być odbudowana w każdej chwili. Świątynia Jerozolimska może być odbudowania dosłownie w ciągu miesięcy.

W poniedziałek dnia 10 grudnia 2018 r., tj. w ostatnim dniu żydowskich świąt Hanukkah był dedykowany nowy ołtarz, który był umieszczony na zewnątrz ścian starówki Miasta Dawida w Jerozolimie. Czterotonowy ołtarz z dwutonową rampą zbudowany był z białego kamienia na bazie drewnianej konstrukcji. Zgodnie z żydowskim prawem ofiary dzienne oraz Passover nie wymagają istnienia ukończonej świątyni. Żydowscy rabini w dalszym ciągu oczekują Mesjasza i twierdzą: „nie jest nim Jezus”. Jest znamienne, że reprezentanci 70 narodów świata, którzy reprezentują również 70 oryginalnych narodów po potopie, było zaproszonych na ceremonię poświęcenia ołtarza.

W Nowym Testamencie Pisma Świętego Apostoł Paweł pisze: „…my jesteśmy świątynią Boga Żywego według tego, co mówi Bóg: ‘Zamieszkam z nimi i będę chodził wśród nich. Będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem’”. (2 List Do Koryntian 6:16)

Dwa Tysiące lat temu Jezus przyszedł na ten świat ze względu na Ciebie i mnie. Grzech oddzielił naszą całą cywilizację od Boga. Z tego powodu żyjemy pod karą śmierci. Cała nasza cywilizacja egzystuje pod karą śmierci. Dobrą Nowiną, tj. Ewangelią Pisma Świętego jest, że sam Bóg posłał Syna swego na świat, który urodził się w ciele. Został ukrzyżowany i zmartwychwstał. W tej ofierze zostało przyjęte pojednanie człowieka z Bogiem. Do nas należy tylko przyjąć ten plan tak, jak dzieci przyjmują choinkowe prezenty. Jak jest to możliwe? Jest to tak proste, jak: A, B, C…

1. Przede wszystkim musisz przyznać i uznać, że jesteś grzesznikiem. Apostoł Paweł wyjaśnia: „Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej”. (List do Rzymian 3:23).

2. Następnie musisz uwierzyć. Ten sam Apostoł Paweł pisze: „Sprawiedliwość osiągana przez wiarę tak powiada: ‘słowo [wiary] jest blisko ciebie; na twoich ustach i w sercu twoim. […] Jeśli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznanie jej ustami – do zbawienia”. (List Do Rzymian 10:9-10) Tutaj uwaga: siły ciemności również wierzą, że istnieje Bóg, ale robią swoje i drżą przed Jego sprawiedliwością. Czym się od nich różnimy? Trzecim krokiem w procesie zbawienia.

3. Trzecim krokiem w tym procesie jest wezwanie lub inaczej, zaproszenie – z wdzięcznością – Jezusa do twego życia. Apostoł Paweł jednoznacznie stwierdza: „Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony”. (List do Rzymian 10:13) To jest wszystko, co musisz uczynić, by być gotowym na powtórne przyjście Chrystusa. W ten sposób narodziłeś się na nowo.

W swoim liście Apostoł Jan pisze: „Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie, jak On jest święty”. (1 List Jana 3:1-3)

Cztery razy w Piśmie Świętym jest Boży nakaz: „Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty…”. Trzy razy jest to w Starym Testamencie w odniesieniu do narodu Izraela. (Ks. Kapłańska 11:44, 11:45 oraz 20:7) Czwarty raz adresatem są wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa. Jest to zapisane w Nowym Testamencie Pisma Świętego  w 1-ym Liście Piotra 1:14-16, cytuję z Biblii Tysiąclecia: „[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty”.Kto więc ma się uświęcać? Nie tylko Papież, nie tylko klerycy. Wszyscy, każda indywidualna osoba ma się uświęcać. Codzienne uświęcanie jest procesem, w którym głównymi narzędziami są:

1. czytanie Pisma Świętego, a więc czytaj codziennie oraz

2. osobista rozmowa z Bogiem poprzez indywidualną modlitwę, a więc rozmawiaj z Bogiem, codziennie.                                                                                                       

Dzisiaj możesz mieć pewność, dokąd zmierzasz i czego oczekujesz. A wszyscy oczekują (jedni z bojaźnią, inni z radością) przyjścia Króla-Królów i Pana Panów, Jezusa Chrystusa, który powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) W Czasach Ostatecznych, w obecnych czasach jest to największa nadzieja wielu Chrześcijan, społeczność z Bogiem dzisiaj, na ziemi oraz w wieczności…