W dniu 8 grudnia 2017 na stronie internetowej Białego Domu w Waszyngtonie w USA można było przeczytać między innymi: „Amerykańskie sojusze są ważne: dają nam zdolność zarówno do obrony ojczyzny, jak i eliminowania zagrożeń na długo zanim dotrą do naszych granic. Ze wszystkich sojuszników Ameryki, Izrael jest szczególnie ważny. Izrael współpracuje ze Stanami Zjednoczonymi, by dzielić się informacjami wywiadowczymi i innymi zasobami, które chronią nas przed terroryzmem.
Jest więc ważne, że przywódcy Izraela szybko wyrazili poparcie dla decyzji prezydenta Trumpa o uznaniu Jerozolimy za stolicę ich kraju. ‘Jesteśmy głęboko wdzięczni’ – powiedział premier Benjamin Netanyahu. ‘Ta decyzja odzwierciedla zobowiązanie prezydenta do starożytnej, ale trwałej prawdy, do wypełnienia obietnic i do osiągnięcia pokoju’. Danny Danon, przedstawiciel Izraela w ONZ, powtórzył te uwagi. ‘Cieszymy się z tej odważnej decyzji’ – powiedział. ‘Prezydent Trump naprawił historyczną krzywdę Żydów’”.

Jest to bardzo ważne, by rozumieć, że trzy główne religie świata roszczą sobie prawo do Jerozolimy. Jednak tylko dwie są prawomocne. Są nimi Judaizm oraz Chrześcijaństwo. Jeśli te są prawomocne to Islam jest całkowicie nieuzasadniony. I historia, archeologia oraz dziedziny antropologiczne to potwierdzają. Jednym z najprostszych przykładów jest publiczna tajemnica, że Jerozolima nie jest wspominana ani razu w Koranie, mimo że Muzułmanie próbowali interpretować teksty Koranu inaczej. Podczas, gdy Koran nie wspomina Jerozolimy ani razu, Biblia wspomina Jerozolimę 806 razy, 660 w Starym Testamencie oraz 146 razy w Nowym Testamencie Pisma Świętego.

Nasuwa się pytanie: dlaczego. Dlaczego dzielenie Jerozolimy stało się odurzającą obsesją całego świata? Aby odpowiedzieć na to pytanie, nie musimy szukać dalej niż na stronach Pisma Świętego, skąd dowiadujemy się, że Bóg umieścił na niej swoje imię. Nawet topografia terenów, w jakich miasto Jerozolima jest zlokalizowana , jest w formie pierwszej litery Imienia Bożego (shin). Dlatego wysiłki dzielenia miasta Jerozolimy są walką przeciwko samemu Bogu.

W swojej deklaracji dotyczącej Jerozolimy Prezydent USA, D. Trump był bardzo przebiegły. Jako pierwszy na świecie uznał Jerozolimę stolicą Państwa Izrael. Na tej podstawie oznajmił plan przeniesienia Amerykańskiej Ambasady z Tel Aviv do Jerozolimy. W swoim wyjaśnieniu dobitnie i jednoznacznie zaznaczył, że nie zamierza ustalać ani decydować w sprawie administracyjnych granic Jerozolimy, które obecnie dzielą to miasto na część Żydowską oraz tzw. „Palestyńską”. W ten sposób Prezydent Trump unika przekleństwa wyrażonego w słowach proroka: „W owym dniu uczynię Jerozolimę ciężkim głazem dla wszystkich ludów. Uczynię Jerozolimę upajającą czarą dla wszystkich postronnych narodów. Każdy, kto ją spróbuje podnieść, dotkliwie się pokaleczy. Wszystkie narody się przeciw niej zgromadzą. Sprawię, że przywódcy judzcy […] wyniszczą wszystkie sąsiednie ludy na prawo i lewo. Jednak Jerozolima pozostanie nadal na swoim miejscu”. (Ks. Zachariasza 12:2-4 i 6)

W świetle tego proroctwa jest znamienne, że natychmiastowo po uznaniu Jerozolimy, jako odwiecznej stolicy Izraela poprzez ONZ Anglia, Francja Niemcy, Szwecja oraz Włochy – ciekawostka, same najbardziej skorumpowane, europejskie kraje – naciskają Stany Zjednoczone do sformułowania szczegółowej propozycji zawarcia pokoju między Izraelem a tzw. „Palestyńczykami” na: „…podstawie parametrów uzgodnionych na międzynarodowym forum; parametrów prowadzących do rozwiązania dwupaństwowego”. Przede wszystkim, kto decydował i jakim prawem skorumpowani do szpiku kości europejscy biurokraci mają czelność nakładać jakieś „uzgodnione (przez kogo?), międzynarodowe parametry” na Izrael? Po drugie, jakim prawem narzuca się od lat Izraelowi jedyne rozwiązanie w formie tzw. „dwupaństwowego” systemu, a w ten sposób wyklucza się wszystkie inne możliwe rozwiązania? Jeśli Izrael nie ma prawa nazwać Jerozolimę stolicą państwa, to jakim prawem stolicą Niemiec jest Berlin, stolicą Francji jest Paryż, stolicą Anglii jest Londyn czy stolicą Polski jest Warszawa, oraz stolicą Watykanu jest miasto Watykan?

Należy więc zauważyć, że zwłaszcza państwa Zachodniej Europy w swojej arogancji w dalszym ciągu usiłują podzielić nie tylko kraj Izraela, ale również święte miasto, Jerozolimę, o której sam Bóg powiedział, że nie będzie podzielona. Kraje, które dążą do podziału Jerozolimy biorą na siebie przekleństwo proroczych słów Pisma Świętego. Dlatego należy ostrzec Polaków oraz Polski Rząd, by nikt, pod żadnym pozorem nie ważył się przykładać ręki do takiego aktu, nawet, jeśli do szczętu skorumpowany Papież Franciszek różnymi sposobami wywiera nacisk. Jeszcze przed ogłoszeniem przez Prezydenta USA planów przeniesienia Amerykańskiej Ambasady i uznania Jerozolimy jako stolicy Izraela Papież Franciszek publicznie oznajmił: „Składam serdeczny apel, aby wszyscy zobowiązali się do przestrzegania statusu quo [tego] miasta, zgodnie z odpowiednimi rezolucjami ONZ”. Papież Franciszek ma nerw narzucać politykę zagraniczną Stanom Zjednoczonym. Żąda od wszystkich państw „…do zobowiązania się…?” Jakim prawem? Jest wiadomo z historii, że Jezuici zostali uratowani przez rosyjską carycę Katarzynę od wygnania z Europy, gdy zagrażali oni nie tylko różnym krajom Europy, ale i całemu Kościołowi Katolickiemu. W kompromisowym rozwiązaniu Jezuici pozostali w Europie w zamian za przysięgę, że nigdy żaden Jezuita nie będzie wywyższony do tronu papieskiego. Ta przysięga została złamana, ponieważ obecny Papież jest Jezuitą. Papież Franciszek potrzebuje utrzymać status quo Jerozolimy, tj. status administracyjnego odłączenia Jerozolimy od Państwa Izrael, ponieważ w swoich planach zjednoczenia wszystkich religii świata zamierza rządzić z Tronu Dawida w Jerozolimie zjednoczoną, światową religią, którą cały czas buduje. W apelu Papieża Franciszka nie ma nic “…serdecznego…”, jest tylko ostateczny, cyniczny cel, do którego bezustannie zmierza. Uznanie Jerozolimy stolicą Państwa Izrael przez USA drastycznie komplikuje przewrotne plany Papieża Franciszka. Dlatego Papież Franciszek dokończył: “Nie mogę milczeć w mojej głębokiej trosce o tą sytuację”. Moglibyśmy odpowiedzieć Papieżowi: „wiele ludzi na świecie rozumie troskę Papieża o królowanie z Tronu Dawida w Jerozolimie; o tak, my tą troskę Papieża dobrze rozumiemy…”.

Papież Franciszek nie jest opisanym w Apokalipsie Jana Anty-Chrystem, jednak bardzo łatwo może odegrać rolę „Fałszywego Proroka”, o którym ta sama Apokalipsa mówi. I może to jest powód, dlaczego Watykan starannie unika informacji oraz unika dogłębnego nauczania i studiowania ostatniej księgi Pisma Świętego, Apokalipsy Jana. Oddzielenie Jerozolimy, podział administracyjny granic miasta jest wygodny nie tylko dla państwa Watykan, ale i dla biurokratów Unii Europejskiej oraz ONZ ponieważ jest to również katalizator do tzw. „negocjacji między Żydami a tzw. ‘Palestyńczykami’”. Umowa pokojowa będzie wymuszona na Izraelu na okres siedmiu lat, zgodnie z proroctwem proroka Daniela, który pisze: „Miasto zaś i świątynia zginie wraz z wodzem, który nadejdzie. […] Ustali on przymierze dla wielu przez jeden tydzień…”. (Ks. Daniela 9:26-27) Proroczy tydzień trwa 7 lat. Z tego proroctwa oraz z dodatkowego proroctwa w Apokalipsie Jana, gdzie czytamy: „…dziedziniec zewnętrzny Świątyni pomiń zupełnie i nie mierz go, bo został dany poganom (dzisiaj na dziedzińcu zewnętrznym Świątyni Jerozolimskiej stoi Muzułmański Meczet Al-Aqsa) i będą deptać Miasto Święte przez czterdzieści dwa miesiące” (Apokalipsa Jana 11:2) możemy wnioskować, że Jerozolima będzie zdobyta i Żydzi będą musieli uciekać, zgodnie z innym proroctwem do Petry (są to tereny w dzisiejszym państwie Jordan). Siedmio-letni pokój będzie przerwany dokładnie po upływie 42 miesięcy, tj. po upływie 3 i pół roku.

Najazd na Izrael jest planowany pod przewodnictwem Rosji, Iranu i Turcji zgodnie z proroctwem zawartym w księdze Ezechiela, którego szczegóły omawiałem w ubiegłym tygodniu. To wiąże się bezpośrednio z totalnym zniszczeniem Damaszku, które jest opisane w pierwszych wersetach 17 rozdziału księgi Izajasza. A te wszystkie wydarzenia będą się zbiegać z wypełnieniem słów Jezusa, który odchodząc z ziemi powiedział: „A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie”. (Ew. Łukasza 21:28) Kluczowymi słowami są: „A GDY SIĘ TO ZACZNIE DZIAĆ…”. To jest znak rozpoznawszy dla nowonarodzonych z Ducha wierzących Chrystusowi. Jest to również ostrzeżenie dla wszystkich, którzy jeszcze nie są dziećmi żywego Boga Abrahama, Izaaka i Jakóba.

Czas Łaski absolutnie się kończy. Czas, w którym można uporządkować swoje osobiste życie w stosunku do Boga. Proces ten następuje przez przyjęcie jednorazowej ofiary Jezusa Chrystusa, poprzez którego śmierć i zmartwychwstanie dostępujemy odkupienia, odnowienia i uświęcenia. W ten sposób stajemy się nowo narodzonymi (z Ducha) dziećmi Żywego Boga. Cztery razy w Piśmie Świętym jest Boży nakaz, cytuję: „Świętymi bądźcie, bo Ja Jestem Święty…”. Trzy razy jest to w Starym Testamencie w odniesieniu do narodu Izraela. (Ks. Kapłańska 11:44, 11:45 oraz 20:7) Czwarty raz adresatem są wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa – ty i ja. Jest to zapisane w Nowym Testamencie Pisma Świętego w 1-ym Liście Piotra 1:14-16, cytuję z Biblii Tysiąclecia: „[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.” Codzienne uświęcanie jest procesem, w którym głównymi narzędziami są: 1. czytanie Pisma Świętego, a więc czytaj codziennie oraz 2. osobista rozmowa z Bogiem poprzez indywidualną modlitwę, a więc rozmawiaj z Bogiem.

Dzisiaj możesz mieć pewność dokąd zmierzasz i czego oczekujesz. A wszyscy oczekują (z bojaźnią lub z radością) przyjścia Króla-Królów i Pana Panów, Jezusa Chrystusa, który powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) Jezus Chrystus JEST BOGIEM i na pewno wie, co mówi niezależnie od teologii powstających w ostatnich kilku stuleciach. Dlatego na podstawie tych słów Jezusa i wielu innych potwierdzających proroctw Starego i Nowego Testamentu Pisma Świętego oczekujemy porwania kościoła – ciebie i mnie, które może nastąpić w każdej chwili. Jezus obiecał powrócić i zabrać w mgnieniu oka swój kościół – ciebie i mnie. Miłujący Bóg ma również powód by „porwać kościół”, cytuję: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić [powtarzam], abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) Dlatego nawrócenie do Boga, narodzenie z Ducha, odnowienie umysłu jest tak ważne. Zgodnie z Pismem Świętym wiele z wierzących nie będzie przechodzić przez piekło Wielkiego Ucisku. W Czasach Ostatecznych, w obecnych czasach jest to największa nadzieja wielu Chrześcijan…