Jest powszechnie znane powiedzenie: „Ci, co nie znają historii, z pewnością ją powtórzą”. Aby zrozumieć dlaczego cywilizacja zachodu tak bardzo różni się od świata Islamu cofnijmy się do początków tego zjawiska. Inne powiedzenie może brzmieć następująco: „Cokolwiek wyszeptasz w ukryciu, będzie trąbione ze szczytów dachów”.

W wywiadach z kardynałem Bea w Watykanie młodzi klerycy poznają prawdziwą historię Islamu. Według nauk Kardynała Bea w Watykanie jednym z głównych problemów kościoła katolickiego między 4-6 wiekiem naszej ery byli prawdziwi Chrześcijanie w Północnej Afryce, którzy wyznawali i głosili oryginalną „Dobrą Nowinę” Pisma Świętego. Innym problemem była kwestia kontroli nad Jerozolimą, czemu sprzeciwiali się Żydzi. Watykan chciał stworzyć „mesjasza” dla Arabów, kogoś, kto mógłby być wywyższony jako wielki przywódca. Watykan szukał człowieka z charyzmą, którego mogliby wykształcić. Człowieka, za pomocą którego kościół mógłby zjednoczyć wszystkich niekatolickich Arabów wokół niego oraz stworzyć potężną armię, która ostatecznie odzyskałaby Jerozolimę dla papieża.

Bogata wdowa, Arabka Khadijah, która była gorliwą katoliczką, oddała swój majątek kościołowi i wstąpiła do zakonu. Kościół dał jej zadanie, by znaleźć błyskotliwego młodego człowieka, który mógłby być wykorzystany przez Watykan do stworzenia nowej religii i stać się „mesjaszem” dla potomków Izmaela, dla Arabów.   Khadijah miała kuzyna, który nazywał się Waraquah. Był on  również bardzo wierny kościołowi katolickiemu i Watykan umieścił go w krytycznej roli doradcy Mahometa. Miał on ogromny wpływ na Mahometa. Watykan wysłał również nauczycieli do młodego Mahometa. Mahomet studiował dzieła Augustyna, które przygotowywały go na “jego wielką misję”. Wśród katolickich Arabów w całej Północnej Afryce Watykan rozpowszechniał wieść o wielkim proroku, który miał powstać między ludźmi i być wybrańcem ich Boga. Przygotowywany do wielkiego dzieła Mahomet był nauczany, że jego wrogowie są Żydami oraz że jedynymi, prawdziwymi Chrześcijanami są  Katolicy. Wmówiono mu, że wszyscy inni, którzy nazywają siebie Chrześcijanami są niegodziwymi oszustami i powinni być zniszczeni. Wielu Muzułmanów w to uwierzyło. Mahomet zaczął otrzymywać “boskie” objawienia i Waraquah, katolicki kuzyn wcześniejszej zakonnicy, a obecnie żony Mahometa, pomagał mu je interpretować. W ten sposób powstały podstawy Koranu.

W piątym roku misji Mahometa, Arabi zaczęli  prześladować jego zwolenników, ponieważ nie chcieli oni czcić bożków w Kaaba. Mahomet polecił niektórym z nich uciec do Abisynii, gdzie Negus, król katolicki przyjął ich ze względu na poglądy o dziewicy Mari, które były bardzo bliskie Rzymsko-Katolickiej doktrynie. W ten sposób Mahomet i pierwsi Muzułmanie otrzymali ochronę ze strony katolickich królów; ochronę, której potrzebowali z powodu „objawień” Mahometa. W późniejszym czasie Mahomet podbił Mekkę i Kaaba została oczyszczona z odwiecznych bożków. Historia dowodzi, że zanim powstał Islam, Sabeanici w Arabii czcili bożka księżyca, który był żonaty z bożkiem słońca. Urodziły się im trzy boginie, które były czczone w całym świecie arabskim jako “Córki Allaha”. Posąg odkryty w Chasorze, w Palestynie w 1950 roku przedstawia bożka siedzącego na tronie z półksiężycem na piersi. Mahomet twierdził, że miał wizję od Boga, w której powiedziano mu: “Jesteś posłańcem Allaha”.  Tak rozpoczął karierę jako prorok. Do czasu jego śmierci, (zmarł dnia 8 czerwca 632 r.), religia Islamu eksplodowała. Koczownicze plemiona arabskie łączyły swe siły w imię Allaha i jego, nowo upieczonego przez Watykan proroka Mahometa.                                                                                                                                                                                 Wieszcz Mahomet zaczął głosić swe olśnienia przekazane mu – jak twierdził „przez anioła” na początku 6 wieku naszej ery w jego rodzinnym mieście Mekka. Przez 12 lat próbował zainteresować miasto nową religią, jednak mu się to nie udało. Jedynymi zwolennikami jego religii była najbliższa rodzina i przyjaciele. Z pomocą żony i jej kuzyna pojechał do miasta Medina, które było wtedy centralnym ośrodkiem handlowym Żydów, by ich nawracać na Islam i w ten sposób zwiększyć wierzytelność nowej religii wśród Arabów. Dlatego w pierwszych rozdziałach Koranu mamy wiele pozytywnych myśli o tzw. „Wyznawcach Księgi”. Księgą jest Pismo Święte, ludźmi-wyznawcami Księgi są Chrześcijanie i Żydzi. Jednakże, pomimo wysiłków za pomocą wskazywania wspólnych cech wczesnego Islamu z Judaizmem, Żydzi go odrzucili. Wtedy zaczął ich prześladować i mordować.

W ten sposób 12 letni, inteligencko-duchowy Islam przekształcił się w polityczno-militarny system pod płaszczem religijności. Mahomet stał się militarnym przywódcą. Mordował i wysiedlał Żydów i Chrześcijan. Żydzi nazywani byli „Dymi”. Mogli uniknąć śmierci tylko przez płacenie podatków protekcyjnych „Żyzja”. Żydzi i Chrześcijanie nie mogli budować nowych kościołów lub synagog, nie mieli prawa bić w dzwony ani trąbić Szofar, nie mogli okazywać żadnych form religijnych publicznie. Żółta gwiazda, używana przez nazistów podczas II Wojny Światowej do identyfikacji Żydów nie była ich wynalazkiem. W 9 wieku naszej ery był to wynalazek 2 kalifa Iraku w celu identyfikacji Żydów. Natomiast Chrześcijanie musieli być przepasani „zonar” – paskiem, który jest powszechnie używany do dzisiaj. Islam szybko stał się siłą zagrażającą i przeciwną interesom Watykanu. Na przełomie 11-12 wieku Muzułmanie zaczęli zagrażać Europie. Wojny Krzyżowe były odpowiedzią na prześladowanie i mordowanie Żydów i Chrześcijan. W wyniku tych wojen Jerozolima została wyzwolona na okres poniżej 100 lat. Pod koniec 12 wieku Saladyn zdobył Jerozolimę i odtąd była ona pod okupacją Muzułmanów aż do 1967 r., gdy wyniku 6 dniowej wojny Jerozolima wróciła do Żydów.

Przez 300 lat Krucjaty usiłowały walczyć z Islamem. Islam przetrwał te krucjaty i rozszerzył się na terytoria Centralnej Europy i zagrażał nawet Rzymowi. Muzułmanie pojawili się w Indii, w Hiszpanii. Pod koniec 16 wieku Muzułmanie kontrolowali większe terytoria, niż Cesarstwo Rzymskie w jego szczytowych latach. W słynnej bitwie pod Wiedniem w dniu 11 września J. Sobieski na czele Polaków powstrzymał ekspansję Islamu w Europie. W 1924 r. Imperium Otomańskie upadło. Imperium, które trwało ponad 1400 lat. Było to prawdziwie imperium Kalifatu, pod którego rządami zginęło ponad 270 milionów ludzi zanim różne formy broni masowej zagłady zostały stworzone. Podobnie jak w czasach Średniowiecza obecnie nie minęło 100 lat wolności Jerozolimy. Wędrówki Ludów powtarzają się na naszych oczach. Muzułmanie bez walki zdobyli Europę. Należy pamiętać o dwu podstawowych zasadach Islamu oraz regułach prowadzenia wojny przez Muzułmanów:

1. Prawo „takia”, które oznacza kłamstwo i oszustwo. To oznacza, że Muzułmanin może położyć rękę na Koranie i przysięgać, że mówi prawdę mając pełną świadomość, że kłamie ponieważ wie również, że Koran mu wybaczy, jeśli w ten sposób rozszerza i wspiera dzieło Islamu.

2. „Ugoda Al hudaibiya” jest to  podstawowe prawo wojny, w jaki sposób podpisywać i traktować ugody pokojowe z nieprzyjaciółmi. Każda ugoda pokojowa ma termin wygaśnięcia, zwykle 10 lat. Jest zawierana, gdy Muzułmanie nie czują się wystarczająco silni do dalszych działań wojennych. „Ugoda Al hudaibiya” może być jednostronnie zerwana przez Muzułmanów w każdym czasie przed jej wygaśnięciem. Ten warunek ugody jest ukrywany przed nieprzyjacielem.

Mahomet bogacił się rabując karawany. Podpisał ugodę z miastem Mekka na 10 lat. Przez 2 lata uzbroił swą armię i jak tylko poczuł się wystarczająco silny zaatakował Mekkę, która upadła w ciągu 24 godzin. To stało się regułą wojenną w świecie Islamu. Dlatego 10 letni Amerykańsko-Irański Układ Nuklearny ma zupełnie inne znaczenie dla arabskich Muzułmanów niż dla przedstawicieli USA.

W 1993 r. Jaser Arafat podpisał w Oslo 10 letnią ugodę pokojową z Izraelem na 10 lat. Przez następne lata Izrael był wykorzystany do odstąpienia tzw. Palestyńczykom terytoria Gazy, finansowania armii, szkolenia policji oraz zaopatrzenia tej policji w broń palną. Jaser Arafat złamał ugodę pokojową z Izraelem 8 lat później ogłaszając tzw. „II Intifadę”, tj. wojnę domową z Izraelem w 2000 r. Gdy dygnitarze Jordanii i Egiptu zarzucali Arafatowi: „Jak mogłeś podpisać pakt z ‘Diabłem’”? Arafat odpowiedział im krótko: „Pamiętajcie ‘Regułę Al hudaibiya’”. To wszystko, co musiał powiedzieć. Cały muzułmański świat wiedział doskonale o czym Jaser Arafat mówił. Ani kraje Europy, ani Ameryka, ani Izrael nie wie z jakim cynizmem mają do czynienia. Wiele ludzi na świecie zadaje pytanie: jak to możliwe, że ISIS ma sukcesy? W sondażu przeprowadzonym w 2013r. padły dwa pytania: 1. Czy życzysz sobie wprowadzenia praw Szaria w twym kraju, oraz 2. Czy chcesz islamski Kalifat?  Badanie opinii publicznej było przeprowadzone w pięciu największych krajach muzułmańskich:  Indonezji (204 milion Muzułmanów), Bangladesz, Pakistanie, Egipcie i Algierii – 77% ankietowanych stwierdziło, że chcą praw Szaria oraz stanu Kalifatu. To oznacza, że 77% tzw. „Umiarkowanych Muzułmanów” wspiera ISIS.

ISLAM jest fałszywą religią. Jest to właściwie stworzony przez Watykan system polityczno-militarno-pseudo religijny. Jedynie Pismo Święte jest prawdziwym, oryginalnym listem Boga do ludzkości pisanym w okresie ponad 4000 lat przez prawdziwych proroków Żywego Boga. W Piśmie Świętym czytamy: … jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się bezużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. Grobem otwartym jest ich gardło, zdradzają swoimi językami, jad żmij pod ich wargami. Ich usta pełne są przeklinania i goryczy; Ich nogi są szybkie do rozlewu krwi; Zniszczenie i nędza na ich drogach; A drogi pokoju nie poznali. Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami. A wiemy, że wszystko, co mówi prawo, mówi do tych, którzy są pod prawem, aby wszystkie usta zostały zamknięte i aby cały świat podlegał karaniu Boga. Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu. Lecz teraz bez prawa została objawiona sprawiedliwość Boga, poświadczona przez prawo i proroków. Jest to sprawiedliwość Boża przez wiarę Jezusa Chrystusa dla wszystkich i na wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy. Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga; A zostali usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie. Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów; Aby okazać swoją sprawiedliwość w obecnym czasie po to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, kto wierzy w Jezusa”. (List Do Rzymian 3:10-26)

Jezus powiedział również: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy Temu, który mnie posłał MA [powtarzam] MA żywot wieczny i NIE STANIE PRZED SĄDEM, lecz przeszedł ze śmierci do życia” (Ew. Jana 5:24). Jest to tak proste jak wypowiedzenie z wiarą w twym sercu: „Jezu oddaję Ci moje życie, chcę od tej chwili żyć według Twej woli oraz być Twoim dzieckiem”. To wszystko co musisz zrobić; oddać kontrolę swego życia Bogu.                                                                                                                                                             Chrześcijanie oczekują powtórnego przyjścia Chrystusa ponieważ tzw. Czas Łaski szybko dobiega końca. Przed tym faktem nastąpi porwanie kościoła zgodnie ze słowami samego Jezusa: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie – powtarzam jeszcze raz – przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:3) 

Miłujący Bóg ma powód by porwać kościół: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić [powtarzam], abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) To jest podstawowa, ostateczna nadzieja Chrześcijan – społeczność z Bogiem w wieczności.