(Poniższy komentarz został pierwszy raz opublikowany dnia 4 grudnia 2016 r.)

W USA przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia zaczynają się od specyficznej daty, tj. od piątku następującego po ostatnim czwartku listopada, który tradycyjnie jest Dniem Dziękczynienia. Cała Ameryka oczekuje piątkowego dnia, tzw. „czarnego piątku”, by wyruszyć na świąteczne zakupy. Lampy uliczne są dekorowane świątecznymi ornamentami, drzewa w pobliżu wielkich skrzyżowań ulic i autostrad są dekorowane kolorowymi światełkami, na skwerach i w parkach pojawiają się choinki, gdzie w wieczór wigilijny publicznie będzie się śpiewać kolędy. W większości domów w USA po zakończeniu zakupów dekoruje się choinkowe drzewka.

Zgodnie z tradycją Święta Bożego Narodzenia obchodzimy 25 Grudnia każdego roku. Nie chcę być źle zrozumiany; nie jest moim celem zburzyć wszystkie tradycje. Ale wśród tradycji są takie, które nie mają uzasadnienia w Świętych Księgach Pisma Świętego. Wiele ludzi usiłuje wyeliminować Chrystusa z tego świątecznego okresu. Inni w ogóle nie zgadzają się z tradycjami. Z jednej strony chcemy się podobać Bogu. Dlatego jednym z naszych zachowań jest unikanie wszystkiego, co nie podoba się Bogu. W takim podążaniu możemy bardzo łatwo stać się legalistyczni, a zarazem zatracić zrozumienie tych świąt. Jest fakt, że nadchodzące Święta Bożego Narodzenia zawierają wiele kontrowersyjnych elementów.

W USA zmiana słownictwa w j. angielskim z „Christmas” na „X-mas” może świadczyć o sekularyzacji tych świąt. A przecież tak bardzo popularne, zwłaszcza w środowiskach sekularnych słowo ‘X-mas” ma swoje początki w wieku XV. Pierwszą grecką literą imienia „Chrystus” jest „X” (gr. „czi”).

Istnieje kilka grup religijnych, które tych świąt nie obchodzą. Świąt Bożego Narodzenie nie obchodzą między innymi: 1. Mormoni, 2. Świadkowie Jahwe,  którzy nie wierzą, że Jezus jest Bogiem, 3. Ogólnoświatowy Kościół Chrystusa, 4. Grupy religijne Amiszów, oraz 6. Brytyjskie Grupy Żydowskie zwane Armstroniści…

Niektórzy z nich nawet twierdzą, że wszyscy co obchodzą te święta, obchodzą pogańskie tradycje. A w ten sposób obchodzą święta pogańskich bogów. Dla przykładu, liderzy wyznania Świadków Jehowy zdobywają miliony nowych ludzi dla swej wiary ponieważ właśnie w sezonie świątecznym dużo mówią o początkach tych świąt. Atakują głównie Katolików i Protestantów ponieważ te grupy nie są świadome, nie są doinformowane i nie są w stanie zająć właściwej postawy w związku z obchodzeniem tych świąt.

Co mówią apostołowie o tradycjach? Ap. Paweł w 2-im Liście do Tesaloniczan 2:15 pisze: „Przeto bracia stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji (a w innym tłumaczeniu: ‘przekazanej nauki’), o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu.” Co najmniej w 7-miu tłumaczeniach Pisma Świętego na j. angielski użyte jest słowo „tradycje”. To samo słowo występuje w Biblii Tysiąclecia, jak również w tłumaczeniach rosyjskim i greckim. Inne słowa, zamiast słowa „tradycje” to: „nauki”. „prawdy” oraz „doktryny”. Główną ideą Ap. Pawła jest, by cenić te tradycje… Jednak w Liście do Gal. 1:13-14 ten sam Apostoł Paweł pisze o tradycjach, które przestrzegał będąc  Faryzeuszem, przed swoim nawróceniem: „Słyszeliście przecież o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć; jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu; jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem [fanatykiem] w zachowywaniu tradycji moich przodków.” W pierwszym cytacie Apostoł Paweł pisze o zachowywaniu tradycji, natomiast w drugim cytacie o swoim własnym fanatyzmie w stosunku do tradycji. Apostoł Paweł używa słowo greckie „παραδοσεις” („paradoseis”) w znaczeniu przekazywania elementów kultury z generacji do generacji.

W czasie Świąt Bożego narodzenia w wielu krajach spożywamy specjalnie przyrządzone, świąteczne posiłki, np. w Polsce nie można sobie wyobrazić tych świąt bez czerwonego barszczu z uszkami lub ryby. Podczas całego roku nie ma takich kolejek za karpiem jak w czasie tych świąt. Niemcy, Włosi, Francuzi, Amerykanie – każdy z narodów ma inne podstawowe tradycje specyficznych posiłków w tym czasie. Czy są to złe tradycje? Nie. W USA tradycje stołu wigilijnego lub świątecznego (niektóre środowiska nie obchodzą wigilii) wyglądają inaczej nawet w zależności od regionu. Jest chleb z kukurydzy, indyk, sos z żurawiny, zielona fasolka, ambrozja, ciasto z kukurydzy, keks i inne…

Wiele Chrześcijan nie zna początków tradycji. Dlatego czasami wykonujemy pewne czynności, obrządki, przestrzegamy tradycje nie wiedząc dlaczego. A powinniśmy wiedzieć nie tylko z powodu takich grup jak Mormoni, czy Świadkowie Jehowy, ale powinniśmy wiedzieć dla siebie. Jest więc przed nami pytanie: czy tradycje, które przestrzegamy są chrześcijańskie, czy pogańskie? Czy powinniśmy je zachowywać, czy na zawsze odrzucić?

Zanim do tego dojdziemy poddajmy się naszej znajomości tradycji. Odpowiedzmy prostym „prawda” lub „nieprawda” na następujące trywia o naszych przekonaniach i tradycjach:

1. Jezus urodził się 25-go grudnia (nieprawda). Dlaczego więc obchodzimy Jego urodziny w tym dniu? O tym za chwilę..,
2. Włącznie z pasterzami Mędrcy dotarli do żłóbka w stajni w miejscowości Betlejem (nieprawda). W Ew. Łukasza 2: 11 czytamy: „…dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.”
3. Było Trzech Mędrców ze wschodu z darami dla Jezusa (nieprawda). Nie wiemy ilu ich było. Pismo Święte nie wypowiada się o ich liczbie. Musieli oni podróżować poprzez dzikie, niebezpieczne, wyludnione przestrzenie Bliskiego Wschodu w karawanach. Dlatego mogło być ich od kilkudziesięciu do kilkuset.
4. Trzej Mędrcy byli to trzej królowie z Dalekiego Wschodu (nieprawda). Nigdy nie byli nazwani królami. Słowo użyte jest „μαγοι” (gr. „magoi”), orientalni czarnoksiężnicy, magowie, astrolodzy i Chaldejczycy podobni do tych, z którymi miał do czynienia prorok Daniel.
5. Słowo Magowie jest użyte przy okazji urodzin Jezusa (nieprawda). Oryginalne Pismo Święte nigdy nie wspomina „magów”. Jednak w naszych tradycjach mówimy o trzech “magach”…
6. Każdy z trzech gości ze wschodu dał i Jezusowi po jednym podarunku (nieprawda). Pismo Święte, Biblia nie wspomina ilu ich było. Byli emisariusze, reprezentanci, którzy złożyli swe dary w tych trzech formach. Złoto, kadzidło i mirra były to trzy typy darów, pomiędzy wielu innymi darami w innych formach złożonymi Jezusowi. Oraz każde z trzech darów wymienionych było darowane przez więcej niż jedną osobę wędrowców ze wschodu.
7. Goście ze wschodu zobaczyli gwiazdę nad Betlejem i zaczęli swą podróż (nieprawda). Pismo Święte mówi, że  „mędrcy” w rozmowie z Herodem powiedzieli mu, że widzieli gwiazdę na wschodzie, w Babilonie i coś ich przekonało by ją obserwować i za nią podążać.
8. Bóg przemówił do mędrców ze wschodu poprzez sen, po wizycie u Jezusa i Jego rodziców, Marii i Józefa (prawda). Ew. Mat. 2:12 brzmi: „A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny.”
9. Maria i Józef byli w tym czasie bardzo ubodzy. Nawet nie mieli domu (nieprawda). W czasie wizyty mędrców ze wschodu Maria, Józef z dzieckiem Jezus żyli w domu. Czas tej wizyty mógł być znacznie późniejszy, od kilku do kilkunastu miesięcy. Jest na to wiele wskazówek w Ewangeliach, zwłaszcza Mateusza i Łukasza.
10. Król Herod wiedział dokładnie kiedy Gwiazda Betlejemska się ukazała i która świeciła maksymalnie od jednego dnia do jednego tygodnia i nigdy więcej nie zaświeciła (nieprawda).  Wiemy, że gwiazda ta jaśniała przez długi czas, więcej niż raz. Herod był zaintrygowany nową gwiazdą, o której się dowiedział od mędrców ze wschodu, ponieważ mógł pamiętać historię pojawienia się podobnej gwiazdy w Rzymie około 63 lata wcześniej. W Jerozolimie było wiele astrologów obserwujących gwiazdy. Mędrcy Ze Wschodu byli prowadzeni gwiazdą w swej podróży, która miała do 3000 mil. Taka podróż mogła trwać do roku w jednym kierunku. Gwiazda Betlejemska ich cały czas prowadziła.
11. Herod był pierwszym władcą, który mordował dzieci (nieprawda). Herod pamiętał historię koniunkcji (połączenia) planet w 63-im r. Przed Chrystusem. W tym czasie Senat Rzymski wystawił dekret zgładzenia wszystkich dzieci poniżej wieku 2-u lat.  Senat Rzymski próbował wyeliminować potencjalnego kandydata na tron cesarski. Jednakże pominęli Cezara Augusta, który stał się następnym władcą Rzymu.  Dlatego Herod później zaadoptował tą samą ideę do swoich celów; sam tego nie wymyślił. Pierwszy raz masowa rzeź dzieci nastąpiła w Egipcie, gdy faraon usiłował wyeliminować przyszłego lidera Izraela. Historia zachowania życia Mojżesza jest ogólnie znana…
12. Jezus umarł (na krzyżu) w wieku 30-tu lat, a więc urodził się w roku „zerowym”, roku nowej epoki (nieprawda). Jezus był ukrzyżowany w 29 r. Naszej Ery. To oznacza, że urodził się między 2-im a 4-ym rokiem Przed Naszą Erą. Skąd to wiemy? Ponieważ Herod wciąż był przy życiu. Historycy tych czasów mówią, że Herod umarł między 2-4-ym roku przed Naszą Erą. Jezus  urodził się zanim Herod umarł.
13. Jezus żył na terytorium Izraela całe życie i nigdy nie podróżował ponad 100 km od swego domu (nieprawda). Jezus podróżował wewnątrz kraju do 250 mill tak daleko aż do gór, które dzisiaj nazywamy Wzgórza Golan, oraz jako dziecko z rodzicami był w Egipcie.
14. Apostołowie: Piotr, Pawel, Jakób i Jan obchodzili Jezusa urodziny w pierwszym wieku naszej ery (nieprawda). Dopiero w 325 r. Naszej Ery ustalono odgórnie datę 25-go Grudnia jako datę świętowania urodzin Chrystusa.
15. W Księdze Proroka Jeremiasza Pismo Święte przestrzega nas o choinkach jako o symbolu pogańskim (nieprawda). Jest jednak wielu księży i kaznodziei, którzy tak nauczają.

Kontrowersyjnym faktem jest data urodzin Jezusa. Czy urodził się On 25-go Grudnia? Nie. Jeśli nie to w jakiej dacie się urodził? Dlaczego więc obchodzimy Jego narodziny w tej dacie..? Możemy śmiało powiedzieć, że dla Boga może to nie być tak bardzo istotne, czy obchodzimy Narodziny Jezusa w tej dacie, czy w jakiejkolwiek innej. Jest bardzo dobrze, że w ogóle obchodzimy to święto. Studiując uważnie Pismo Święte dochodzimy do wniosku, że najbardziej prawdopodobną datą narodzin Jezusa było Żydowskie Święto Trąb w dniu 11-go Września 3-go roku Przed Naszą Erą. Ew. Łuk. 1:5 brzmi następująco: „Za czasów Heroda, króla Judei żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię było jej Elżbieta.” Cytat ten jest bardzo specyficzny. Czytajmy Ew. Łuk. 1:24-26: „Potem żona jego, Elżbieta, poczęła i pozostawała w ukryciu przez pięć miesięcy. ‘Tak uczynił mi Pan – mówiła – wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął ze mnie hańbę w oczach ludzi’. W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret.”        

Jest dla nas oczywiste, że synem Zachariasza i Elżbiety był Jan [Chrzciciel]. Z cytowanego biblijnego tekstu wiemy, że Anioł Gabriel ukazał się Marii w szóstym miesiącu ciąży Elżbiety. Dlatego wiemy, że Jan Chrzciciel, który również był kuzynem Jezusa, był od niego starszy o 6 miesięcy. Jeśli odnajdziemy dokładną datę narodzin Jana, wtedy będziemy mogli dosyć dokładnie oszacować datę urodzin Jezusa. Pismo Święte mówi nam, że ojciec Jana, Zachariasz był kapłanem w Świątyni Jerozolimskiej. Szczegółową informacją jest, że był on, cytuję: „…z oddziału Abiasza”, a w innym tłumaczeniu: „…ze zmiany Abiasza”.

Aby zrozumieć tą informację musimy cofnąć się do Starego Testamentu. Czytamy w 1-ej Księdze Kronik 24:1-3: „A co do synów Aarona – oto ich podział. Synowie Aarona: Nadab, Abihu, Eleazar i Itamar. Nadab i Abihu umarli przed swoim ojcem i nie mieli synów, a urząd kapłański spełniali Eleazar i Itamar. A potomków Eleazara i Achimeleka, potomków Itamara, podzielił Dawid z pomocą Sadoka wyznaczając im urzędy, stosownie do ich służby.” Król Dawid rozdziela funkcje kapłańskie w Świątyni Jerozolimskiej za pomocą losowania. Zachariasz znajduje się w specyficznym czasie w świątyni zgodnie z wyznaczonym dla tej rodziny kapłańskiej okresie roku. Siódmy okres służby w świątyni przypadł rodzinie Hakkoz. Ósmy okres służby przypadł rodzinie Abiasza (1-a Księga Kronik 24:10). Musimy pamiętać, że rok w Państwie Izraelskim tych czasów miał dziesięć miesięcy zgodnie z kalendarzem księżycowym. Okres ósmy jest ósmym miesiącem roku. Tylko w tym miesiącu Abiasz i wszyscy jego potomkowie byli zobowiązani do służby w Świątyni Jerozolimskiej. W stosunku do naszego kalendarza jest to okres od połowy sierpnia do połowy września twierdzą amerykańscy teolodzy. Jednak sprawdzając kalendarze hebrajskie 8-my miesiąc ma nazwę „Bul” i jest w okresie między październikiem i listopadem. Rok księżycowy nie pokrywa się z rokiem słonecznym, dlatego Żydzi mieli dodatkowe trzy miesiące, które pojawiają się nieregularnie. Niezależnie od korelacji z naszym Gregoriańskim Kalendarzem, którą w najbliższym czasie sprawdzę dogłębnie wiemy, że serwisy Zachariasza, potomka Abiasza w świątyni były w okresie 8-ego miesiąca. Pismo Święte mówi, że na początku okresu służby Zachariasza w świątyni stanął przed nim anioł i oznajmił mu, że będzie mieć syna (Ew. Łuk. 1:9-11). Zachariasz służył w świątyni 1 miesiąc, po czym wrócił do swego domu (Ew. Łuk. 1:23). „A po tych dniach [dniach służby w świątyni] Elżbieta, żona [Zachariasza] poczęła i ukrywała się przez pięć miesięcy…” (Ew. Łuk. 1:24). Tak minął okres 6-ciu miesięcy od początku służby Zachariasza w świątyni. Następny cytat: „A w szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta galilejskiego, zwanego Nazareth do panny poślubionej mężowi, któremu na imię było Józef z domu Dawidowego; a pannie było na imię Maria.” (Ew. Łuk. 1:25-26) można interpretować w dwa sposoby: 1. Wyrażenie „w szóstym miesiącu” może się odnosić do okresu ciąży Elżbiety, lub 2. Wyrażenie „w szóstym miesiącu” może się być obliczane od daty ukazania się anioła Zachariaszowi w pierwszym dniu jego służby w świątyni.

Z tego wynika, że gdy Anioł Gabriel rozmawiał z Marią, mogło to być między 3-cim a czwartym miesiącem w hebrajskim kalendarzu. Nie mamy powodu podejrzewać, że Jezus był wcześniakiem. Jeśli więc rozwiązanie nastąpiło po pełnym okresie ciąży to Jezus mógł się urodzić w 2-im lub 3-cim miesiącu hebrajskiego kalendarza. W tych obliczeniach nie uwzględnione są lata z większą ilością miesięcy niż rygorystyczna liczba 10-ciu miesięcy.

Jednak amerykańscy teolodzy obliczają, że Jan Chrzciciel urodził się w dniu Paschy w 3-cim r. przed Naszą Erą. W kalendarzu Babilońskim był to miesiąc Nisan, w izraelskim kalendarzu religijnym był to miesiąc Abib. Ponieważ Jan Chrzciciel urodził się 6 miesięcy wcześniej, wobec tego naturalnym miesiącem urodzin Jezusa był 7-my miesiąc (w Babilońskim kalendarzu: Tishri, a w hebrajskim: Ethanim). W miesiącu Ethanim jest Święto Trąb. Jedno z największych świąt w Izraelu. W 7-ym miesiącu poczynając od 15-ego dnia Izraelici obchodzą do dzisiaj Święto Namiotów (lub Szałasów) przez 7 dni zgodnie z Bożym nakazem zarejestrowanym w 3-ciej Księdze Mojżesza 23:33-34 oraz 43. W tym samym 7-ym miesiącu poczynając od pierwszego dnia było Święto Trąb (3-cia Ks. Mojżeszowa 23: 24) oraz w 10-ym dniu tego miesiąca jest Dzień Pojednania (3-cia Ks. Mojżeszowa 23:27). Według obliczeń amerykańskich teologów Jezus mógł się urodzić właśnie w Dniu Pojednania. Jest to niesamowity zbieg okoliczności, że Zbawiciel, który pojednał nas z Bogiem mógł się urodzić w pradawnym DNIU POJEDNANIA!

Jezus Chrystus – Mesjasz, który przyszedł na świat pierwszy raz jako dziecię oraz jako cierpiący męczennik. Wiele Chrześcijan oczekuje drugiego przyjścia Chrystusa. Dla wielu jest jednoznaczne, że żyjemy w Czasach Ostatecznych poprzedzających Jego powrót po swój kościół, który będzie dosłownie porwany w mgnieniu oka po czym nastąpi okres Wielkiego Ucisku. Miłujący Bóg ma powód by „porwać kościół”: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) To jest podstawowa, ostateczna nadzieja Chrześcijan – społeczność z Bogiem w wieczności.