Muzułmanie zamieszkujący oraz okupujący terytoria Izraela mają różne formy rozrywki. Jedną z nich jest obrzucanie kamieniami pojazdów na drogach w wyniku czego giną nawet dzieci. Zamieszki oraz starcia z policją i oddziałami IDF są inną formą rozrywki tzw. „Palestyńczyków”. Powszechnie znane są napady z nożami  np. na nie spodziewających się ludzi czekających na przystankach autobusowych oraz używanie różnych pojazdów w celu rozjeżdżania przechodniów. Najnowszą formą terroryzmu wewnątrz Izraela jest arson. Płoną dzielnice Hajfy, przedmieścia Jerozolimy i innych miast oraz pobliskie lasy i inne tereny Samarii i Judei, niepoprawnie nazywanych dzisiaj w mediach świata jako tzw. Westbank. W wyniku pożarów w okolicach Hajfy zginęło 42 ludzi oraz ponad 50 000 zostało ewakuowanych. Kilkunastu osobników było aresztowanych z powodu podpaleń. Premier Izraela, B. Netanyahu powiedział, że jednoznaczne dowody podpalania będą podstawą traktowania tych przypadków jako akty terroru.

„Każdy pożar spowodowany przez podpalenie lub podżeganie do podpalania jest aktem terroru i będzie traktowany jako taki [akt]” – Premier powiedział dziennikarzom w Hajfie w pobliżu miejsca pożarów. Naftali Bennett, lider partii Jewish Home powiedział: „Tylko ci, do których ten kraj nie należy, są zdolni do jego palenia”.

Według wstępnych statystyk ponad 50% pożarów w Izraelu jest z powodu celowego podpalenia. W piątek, 25 listopada 2016 r. Premier Netanyahu odwiedzając jedną z baz militarnych swego kraju powiedział między innymi:

„Nie ma wątpliwości, że istnieją tutaj podstawy terroryzmu, [które będą] surowo karane. Istnieje cena za ten kryminalny akt, jest cena za terroryzm w formie podpalenia i my wiemy jak [tą karę] egzekwować”.

W przeciwieństwie do wielu innych, z powodu pożarów w Izraelu, świat ma pozytywne reakcje w stosunku do Izraela. W ostatnich dniach wylądowało 19 samolotów oraz 2 helikoptery wyposażone w sprzęt i personel potrzebny do gaszenia pożarów. Ta pomoc pochodzi między innymi z Cypru, Grecji, Włoch, Rosji, Kroacji, Francji, Hiszpanii, Azerbejdżanu, Ukrainy, USA, Kanady oraz Egiptu. Na liście innych krajów oferujących pomoc w gaszeniu wielkich pożarów wewnątrz Izraela są: Holandia, Białoruś, Anglia, Portugalia,  Szwajcaria, Dżordzia, Bułgaria, Rumunia, Czechy, Słowacja, Jordan i  Austria. Nawet Ahmud Abas, lider tzw. „Autonomii Palestyńskiej” wysłał 8 samochodów strażackich do Izraela.  Z tego powodu Premier Nekanyahu dziękując innym krajom za wsparcie wyróżnił lidera tzw. Palestyńczyków za jego humanitarny akt. Z drugiej strony sentyment wśród arabskich Muzułmanów jest przeciwny i wyraża się między innymi tańcami na ulicach oraz rozdawaniem słodyczy z powodu pożarów w Izraelu.

Wszystkim, którzy podżegają do podpalania i niszczenia Izraela oraz angażują się w tych aktach terrorystycznych należałoby przypomnieć biblijne proroctwa. Pierwszy raz cała ziemia była zniszczona potopem z powodu mieszania gatunków: ludzkiego z istotami anielskimi oraz upadku człowieka do tego stopnia, że ludzie myśleli oraz czynili zło, cytuję: „bez przerwy”. Drugi raz ziemia będzie zniszczona przez ogień.

Muzułmańscy arsoniści podpalający terytoria wewnątrz państwa Izrael wypełniają dosłownie proroctwo Amosa, cytuję: „Poślę ogień na Judę, który pożre pałace Jerozolimskie”. (Ks. Amosa 2:5) Płonące przedmieścia Jerozolimy oraz terytoria Judei są jednoznacznym wypełnieniem tego proroctwa. Jednak Bóg wykona sąd nad tymi, którzy niszczą Izrael  oraz którzy nie zdają sobie sprawy, że w ten sposób budują podstawy do wypełnienia się proroctw przeciwko wszystkim, którzy życzą źle Izraelowi.

Wcześniej czy później wypełnią się proroctwa dotyczące różnych narodów, plemion i krajów, np. „Poślę ogień na mur Gazy, który pożre pałace jej”. (Ks. Amosa1:7), „Poślę ogień na Moaba, (dzisiaj Syria), który pożre pałace Karyjot i umrze Moab w huku, w krzyku i głosie trąby”. (Ks. Amosa 2:2) Miasto Damaszek jest nazwane po imieniu w następującym proroctwie: „Rozniecę ogień w murze Damaszku, który strawi pałace Benadadowe”. (Ks. Jeremiasza 49:27) „Oto nadchodzi i spełnia się – wyrocznia Pana Boga. To jest dzień, o którym mówiłem. Wtedy wyjdą mieszkańcy miast izraelskich, by zapalić ogień i spalić oręż, puklerze i tarcze, łuki i strzały, maczugi i dzidy – przez siedem lat palić tym będą. Nie będą musieli już oni przynosić drzewa z pola ani wycinać w lesie, bo będzie się palić orężem. Splądrują tych, którzy ich plądrowali, złupią tych, którzy na nich brali zdobycz – wyrocznia Pana Boga”. (Ks. Ezechiela 39:9-10) „Poślę ogień na mur Tyru [dzisiaj miasto w Libanie na północnym wschodzie od Izraela], który pożre jego pałace”. (Ks. Amosa 1:10) Podobnie prorok Zachariasz zarejestrował w swej księdze: „Otwórz Libanie swe wrota! Niech ogień pożre twe cedry”. ( Ks. Zachariasza 11:1) „Poślę ogień na Teman i pożre pałace Bokra”. (Ks. Amosa 1:12) Tu mówi się o dzisiejszym Jordanie. „I puszczę ogień na Magoga [dzisiaj Rosja] i na tych co bezpiecznie mieszkają na wyspach – a dowiedzą się, że ja jestem Panem”. (Ks. Ezechiela 39:6)

Płonący Izrael jest zapowiedzią, jest pra-wzorem ognia, który będzie pożerał inne narody. Proroctwa Pisma Świętego wypełniały się, wypełniają się i będą się wypełniać ze 100% dokładnością. Dla wierzących jest to niezmiernie ekscytujące. Natomiast dla tych, którzy nigdy osobiście nie spotkali Jezusa jest to powód co najmniej do zaniepokojenia. Ponieważ, jeśli słowa proroctw zawartych w Piśmie Świętym tak precyzyjnie się wypełniają w realiach obecnego świata, to główna myśl Pisma Świętego, że 1. człowiek jest oddzielony od Boga, 2. sam Bóg przygotował i wykonał rozwiązanie tej tragicznej sytuacji przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i 3. człowiek ma do wyboru życie w Chrystusie lub śmierć przez odrzucenie Jego zbawienia – te wszystkie fakty  mają konsekwencje. Konsekwencje, które mają swe piętno w obecnym życiu oraz pozostają na wieczność. Każdy człowiek decyduje o tym osobiście, ponieważ każdy z nas ma wolną wolę. W kończącym się Okresie Łaski, który trwał ostatnie 2000 lat od momentu zmartwychwstania i wniebowstąpienia Chrystusa, należy ciągle przypominać słowa Pisma Świętego, których w wielu kościołach się dzisiaj nie naucza: „Ja wszystkich, których miłuję, strofuję i karcę. Bądź więc gorliwy i pokutuj. Oto stoję u drzwi i pukam. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, wejdę do niego i spożyję  z nim wieczerzę, a on ze mną”. (Apokalipsa Jana 3:19-20) Jezus nie mówi tych słów tylko do liderów kościoła, do kapłanów, biskupów, papieży, czy też telewizyjnych, charyzmatycznych liderów protestanckich denominacji. Te słowa są adresowane do wszystkich  ludzi. By pomóc człowiekowi w największej życiowej decyzji, tj. w wyborze między życiem a śmiercią oraz między piekłem a niebem na wieczność.                                                                                                                                                                          W tym objawia się miłosierdzie Chrystusa w stosunku do każdego mieszkańca ziemi – do ciebie i do mnie. On naprawdę widzi w nas coś niezwykłego. Mimo grzechu, wszystkich upadków, depresji, samotności, Bóg-Ojciec Święty, przez swojego Syna Jezusa daje nam szansę i podnosi nas do swojej rzeczywistości. Jezus jest tym, który był odrzucony, wyśmiewany, ukrzyżowany jako kryminalista. On wykonał wszystko, co było wymagane w Bożym planie zbawienia człowieka. Przez swoją przelaną na krzyżu krew przygotował On grunt, byś ty i ja – jak drzewo mógł w Nim wzrastać.

Jezus Powiedział: „Łaską jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił”. (List Do Efezjan 2:9) Jezus powiedział również: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy Temu, który mnie posłał MA życie wieczne i NIE STANIE PRZED SĄDEM, lecz przeszedł ze śmierci do życia” (Ew. Jana 5:24). Jest to tak proste jak wypowiedzenie z wiarą w twym sercu: „Jezu oddaję Ci moje życie, chcę od tej chwili żyć według Twej woli oraz być Twoim dzieckiem”. To wszystko co musisz zrobić; oddać kontrolę swego życia Bogu.  Tak prostym sposobem osiąga się zbawienie oraz to jest początek życia z Jezusem.

Jezus obiecał wrócić po swój kościół, który będzie porwany w mgnieniu oka po zakończeniu Okresu Łaski. Miłujący Bóg ma powód by „porwać kościół”: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) To jest podstawowa, ostateczna nadzieja Chrześcijan – społeczność z Bogiem w wieczności.