W ostatnich tygodniach następują wydarzenia, które nie są raportowane w amerykańskich oficjalnych, a z drugiej strony fałszywych mediach informacyjnych. W Jerozolimie był atak terrorystyczny na Wzgórzu Świątynnym, gdzie umieszczone są również muzułmańskie: Meczet Omara oraz Dome Of The Rock. W czasie Wielkiego Ucisku, który jest przed nami, na tym wzgórzu odbudowana będzie izraelska Świątynia Jerozolimska. Podczas gdy Amerykanie karmieni są wyłącznie propagandą o związkach zespołu wyborczego D. Trumpa z Rosją, wydarzenia o proroczym znaczeniu są im praktycznie nieznane. Chodzi o wydarzenia w Jerozolimie w piątek, 14 lipca 2017 r. Okoliczności tego ataku, kompletna cisza w mediach oraz znaczenie tego ataku na przyszłość są bardzo interesujące. Zgodnie raportem The Times Of Israel z dnia 14 lipca 2017 r.: „…piątkowy atak terrorystyczny na Starym Mieście [Jerozolimy] jest czymś więcej, niż zbyt-znane pozostałe ataki”. W artykule czytamy: „Niemal każdy aspekt piątkowego ataku w Jerozolimie, w którym zginęli dwaj oficerowie policji jest niezwykły nawet w porównaniu do ostatnich dwu lat, prawie co tygodniowych ataków na starówce…”. Zgodnie z pojawiającymi się detalami wykonawcami tego ataku byli arabscy obywatele Izraela. Natychmiastowo było jasne, że nie była to zwykła strzelanina. Miejsce ataku, tożsamość zaangażowanych osób oraz reakcje na ten terrorystyczny atak były unikalne w swej naturze, nieporównywalne z niczym podobnym. Pierwszy raz w ostatnich 50 latach Izrael zamknął wstęp na Wzgórze Świątynne. Piątek jest najbardziej popularnym dniem odwiedzin Świątynnego Wzgórza prze Muzułmanów. Typową reakcją w przeszłości były ograniczenia zezwalające tylko starszym wiekiem Muzułmanom wstęp na to wzgórze. Tym razem nikt nie miał prawa wstępu. To jest niezwykła, do pewnego stopnia bezprecedensowa sytuacja. Ponieważ to było tak niezwykłe wydarzenie, powinniśmy mieć w mediach obszerne sprawozdania oraz komentarze o tym wydarzeniu. Jednak w amerykańskich mediach jest na ten temat kompletna cisza. W jednym raporcie czytamy: „…trzej terroryści ostrzelali grupę policjantów na Wzgórzu Świątynnym. Zabili dwu oraz zranili trzech zanim byli zabici przez policję”. Oczywiście to nie jest łańcuch wydarzeń raportowany przez globalne media informacyjne. Agencja AFP bazująca swe informacje na tureckiej agencji informacyjnej Anatolu raportowała: „Palestyńczycy zostali rozstrzelani przez izraelskie siły zbrojne  w Meczecie Al-Aqsa”. W dalszej części tego samego raportu czytamy: „…siły izraelskie podejmują środki bezpieczeństwa w miejscu ataku po tym, jak izraelska policja zastrzeliła trzech Palestyńczyków, którzy rzekomo posiadali broń i zaczęli strzelać [do policjantów] zanim zabito ich przy Bramie Lwów w Jerozolimie koło Meczetu Al-Aqsa”. Wydawnictwo The New Jork Times miało następującą wersję tych samych wydarzeń: „W Jerozolimie rząd zainscenizował bezczelny atak blisko Świątynnego Wzgórza”.  Bardzo szybko ten tytuł sprawozdania został zmieniony przez to wydawnictwo i brzmiał następująco: „Dwaj izraelscy oficerowie policji zabici w ataku na starówce Jerozolimy”. Należy postawić pytanie: o co tu chodzi? Co się naprawdę dzieje? Jednak najważniejszym pytaniem jest: dokąd to wszystko prowadzi?

W artykule The Times Of Israel znajduje się komentarz, którego autor twierdzi, że celem terrorystów  na Wzgórzu Świątynnym Jerozolimy było wzniecenie wielkiego ognia na Bliskim Wschodzie. Wiedzieli oni, że strzelanina w najbardziej zapalnym punkcie Jerozolimy spowoduje eskalację. Spodziewali się, że strzelanina na Wzgórzu Świątynnym zakończona ich śmiercią spowoduje masowe reportaże. Wiedzieli również, że podobne incydenty w przeszłości wywołały łańcuch krwawych wydarzeń. Trójka terrorystów przybyła na to wzgórze w gotowości, by zginąć. Ich intencje były znacznie szersze. Ich celem nie było wywołanie lokalnego wydarzenia, ale rozdmuchanie większych rozruchów. Czy im się to udało? W niedzielę wiele krajów muzułmańskich wskazuje palcem na Izrael. Wydaje się, że to wydarzenie, którego celem było podżeganie, było inspirowane nie tylko przez media, ale również przez UNESCO. Zgodnie z wypowiedzią Wice Ministra Obrony, Eli Ben-Dahan zarejestrowaną przez The Jerusalem Post: „…istnieje bezpośrednie powiązanie między ostatnią decyzją UNESCO w sprawie odrzucenia praw dziedzictwa narodu żydowskiego wobec świętych miejsc w Jerozolimie, a tym atakiem terrorystycznym. Jaskinia Patriarchów w Hebronie, Świątynne Wzgórze w Jerozolimie, miasto Nablus są miejscami, które nasi mędrcy potwierdzili, były zakupione tysiące lat temu i nie ma żadnych wątpliwości, że [te tereny] są własnością Hebrajczyków”. Cały świat może sprawdzić dokumentację transakcji za Hebron, której detale zarejestrowane są skrupulatnie w Piśmie Świętym. Podobnie Wzgórze Świątynne było ofiarowane królowi Dawidowi bezpłatnie. Jednak Król Dawid powiedział: „…’Nie! Muszę bowiem kupić to za pieniądze, albowiem tego, co do ciebie należy, nie wezmę dla Pana i nie złożę ofiar całopalnych, które otrzymam za darmo’. Dał więc Dawid Ornanowi za pole sześćset syklów złota”. (1 Ks. Kronik 21:24-25) W ten sposób mamy do dzisiaj dowód transakcji własnościowej w Piśmie Świętym. Zauważmy, ta własnościowa transakcja miała miejsce między realnymi ludźmi. Ze strony żydowskiej (kupiec) był król Dawid, natomiast sprzedawcą był Chetyta, o imieniu Ornan. Nie istnieli w tym czasie – wymyśleni ponad 1000 lat później – dzisiaj tzw. “Palestyńczycy”. Żydzi posiadają ten kraj!

W świecie arabskim istnieje organizacja Waqf. Nazwa ta oznacza dosłownie „Zatrzymać”. Jedynym celem istnienia tej organizacji jest zatrzymanie jakichkolwiek informacji, czynności, faktów, jakie dałyby Izraelowi uprawomocnienie własności Jerozolimy, a zwłaszcza Wzgórza Świątynnego. Organizacja niszczy wszelkie dowody (w tym również archeologiczne), które jasno wskazują na wielo-wiekowe powiązania Izraela z Ziemią Obiecaną.

Członkowie Knesetu stwierdzili, że ten atak terrorystyczny był wspierany przez rząd PA (Palestyńskiej Autonomii) oraz organizacje islamskie w celu wymazania związków Izraela ze Wzgórzem Świątynnym. Dalej w artykule czytamy: „…Muzułmanie, którzy krwawym [atakiem] bezczeszczą świętość   [odwiecznego] żydowskiego wzgórza nie mają żadnych praw, by się tutaj znajdować”. I to jest fakt. Oni w istocie nie mają prawa być na tych terenach. Jednak do końca zdemoralizowani biurokraci UNESCO twierdzą, że nawet Ściana Płaczu nie należy do Żydów. Knesset żąda, by siły obronne Izraela odnalazły tych, którzy wysłali trzech terrorystów oraz by siły zbrojne Izraela odpowiedziały bolesnym, nieproporcjonalnym atakiem na tą nieprawość. I to jest zgodne z tekstem Pisma Świętego: „Wyrocznia Pana, który rozpostarł niebiosa i założył fundamenty ziemi, i ducha tchnął we wnętrze człowieka. Oto uczynię Jerozolimę upajającą czarą dla wszystkich postronnych narodów. […] W owym dniu uczynię Jerozolimę ciężkim głazem dla wszystkich ludów. Każdy, kto ją spróbuje podnieść, dotkliwie się pokaleczy. Wszystkie narody się przeciw niej zgromadzą”. (Ks. Zachariasza 12:1-3) W tym urywku Pisma Świętego jeden szczegół zdaje się być bardzo ważny. Ktokolwiek spróbuje podzielić Jerozolimę będzie podzielony na strzępy. Ktokolwiek będzie usiłować przeniesienie granic miasta, dotkliwie będzie pokaleczony przez samego Boga. Tego typu dążenia (podziału Jerozolimy) dzieją się na naszych oczach i wiążą się one bezpośrednio z proroctwami  17 rozdziału księgi Izajasza, która jest katalizatorem do pełnego wypełnienia się proroctwa z 38 rozdziału księgi Ezechiela. Wersety 10-13 tego rozdziału mówią o inwazji na Izrael. Jest to obecnie możliwe i przygotowywane przez Rosyjsko-Irański sojusz. Pismo Święte mówi, że narody te będą mieć dosłownie hak w ich pysku, który doprowadzi ich do ataku na Izrael. Wiele ludzi zadaje sobie pytanie: dlaczego? Pismo Święte odpowiada: „…by plądrować i łupić […], by grabić srebro i złoto […], by nabrać wielkiego łupu”. (Ks. Ezechiela 38:12-13)W obecnym czasie odpowiedź na to samo pytanie brzmi następująco: ponieważ Izrael stanie się nieprzeciętnie prosperującym krajem. Grabieżcze motywy Rosji są jasne zwłaszcza w odniesieniu do ropy naftowej i gazu ziemnego Izraela.

Dnia 10 lipca 2017 r. w wydawnictwie The Jerusalem Post ukazał się interesujący artykuł Briana Schraugera pt. „Izrael Oraz Niespodziewany Nowy Porządek Świata”, który wyjaśnia detale poza-kulisowych powodów planowanej inwazji oraz odpowiada na pytanie, dlaczego Izrael stał się celem i obiektem zainteresowania narodów całego świata. Zacznijmy następującym cytatem: „…W Nowym, niespodziewanym, ekonomicznym Porządku Świata Izrael może osiągnąć szczyt dobrobytu nieznany od czasów Króla Salomona…”. Biblijne księgi: 1-2 Samuelowa, 1-2 Królewska oraz 1-2 księga kronik opisują bogactwo trzeciego króla Izraela, Salomona. Nie licząc bogactwa dworu królewskiego jest obecnie wiadomo, że tylko złoto użyte na budowę Świątyni jerozolimskiej (w ilości około 5 ton) miałoby wartość tryliony dolarów w przeliczniku na dzisiejsze ceny. Jeśli więc podobne bogactwa są obserwowane w Izraelu, nie ma się co dziwić, że wiele narodów zazdroszczą tego Izraelowi. Zwłaszcza, gdy obecnie Rosja zdaje się mieć zwiększające się problemy ekonomiczne. Wróćmy do naszego cytatu: „W ostatnich 8 latach nastąpiło wiele niespodziewanych dyplomatycznych zmian. Irańska Republika Islamu (Iran) uformowała związek partnerski z niewiernym (infidel) narodem Rosji (jest to zgodne z proroctwem 38 rozdziału Ks. Ezechiela). W czasie krótszym niż 2 lata Rosja wkroczyła do Syrii (to wiąże się z proroctwem 17 rozdziału księgi Izajasza) i nie wskazuje żadnych znaków, że w najbliższym czasie się stąd wycofa. Syria, mimo swych własnych problemów z radykalnym Islamem, wzmocniła swe związki z fundamentalnym reżimem Iranu. Natomiast, jeśli chodzi o Izrael, jak jest to możliwe, że tak mały kraj, znikomy skrawek ziemi doznaje tak wielkiego szacunku? Jedyny na świecie kraj Żydów uzyskuje układy [polityczno-gospodarcze] z Turcją, Rosją i z Chinami pomimo ich związków z Iranem, którego celem jest anihilacja Izraela. Dlaczego Jerozolima realizuje takie transakcje i, ambiwalentnie co do Izraela, dlaczego te narody się na nie zgadzają? Nowy Porządek Świata, trudny do rozpoznania przez Zachód, odpowiada na wiele z tych pytań”.                                                                                                                                  

Główne podstawy tego porządku można wypunktować następująco:

1. Około sześciu miesięcy po tym, jak B. Obama rozpoczął pierwszą kadencję rządów w USA, w rosyjskim mieście Jekaterynburg stworzony był nowy układ gospodarczy zwany w skrócie BRIC (Brazylia, Rosja, Indie i Chiny). Instytucja finansowa Goldman Sachs przewiduje, że w ciągu najbliższych 20 lat 4 kraje tego układu wielkością swych ekonomii przewyższą USA.

2. Chiny rozpoczęły inną inicjatywę, która według globalnego ekonomisty Jean-Pierre’a Lehmanna może doprowadzić do “najbardziej dramatycznej transformacji gospodarki światowej od czasu rewolucji przemysłowej”. Projekt zwany jest: Jeden Szlak, Jedna Droga. Ujawniony zaledwie cztery lata temu, projekt budowy nowych szlaków handlowych będzie kosztować około 7,5 miliarda dolarów. Rezultatem będzie eksplozja dobrobytu, nie tylko dla krajów uczestniczących, ale dla całego świata. Co najmniej 75 państw przyłączyło się do Izby Przemysłowo-Handlowej tzw. Jedwabnej Drogi.

3. Zasoby ropy naftowej i gazu ziemnego z Izraela będą transportowane bezpośrednio do Zachodniej Europy, a w ten sposób bezpośrednio odetną rynki zbytowe Rosji.

4. Obecnie Izrael jest zmuszony transportować dobra ekonomiczne przez chińskie szlaki handlowe, ale może użyć alternatywne drogi poza kosztownym egipskim Kanałem Sueskim.

5. Cały światowy system (budowa i eksploatacja istniejących szlaków handlowych) jest kontrolowany elektronicznie i – jest to krytycznie ważny element – obecnie Izrael jest krajem, który jest nadzorcą systemów informacyjnych świata.

6. Ponieważ jest nadzorcą systemów informacyjnych świata, Izrael jest również ośrodkiem łączącym największe światowe szlaki handlowe.

7. Wiele ludzi na świecie jest zaniepokojonych, że Chiny mogą spowodować upadek globalnego systemu walut. Globalne załamanie systemu walutowego mogłoby być postrzegane jako sposób na zlikwidowanie przewagi narodowych walut, zwłaszcza amerykańskiego dolara i ustanowienie międzynarodowej waluty,  takiej jak np. Bitcoin.

W ten sposób zarysowuje się ostateczny obraz ważności Izraela na świecie. To są powody, dlaczego Rosja i Chiny stale negocjują z Izraelem oraz dlaczego stale rośnie niechęć do Izraela przez wiele narodów oraz Watykan; niechęć i zazdrość, które będą niemożliwe do powstrzymania zwłaszcza przez Teheran. Ze względu na handel ani Rosja, ani Chiny nie chcą wojny z Izraelem. Brian Schrauger kończy swój artykuł słowami: „Może się ktoś pojawi (zaznaczałem już wielokrotnie, że świat jest gotowy na Antychrysta) i – ściśle mówiąc – ze względu na biznes zapewni pokój na Bliskim Wschodzie. Jeśli jednak taki traktat zawiedzie lub jeśli z jakiegoś powodu Izrael stanie się zagrożeniem ekonomicznym dla krajów BRIC oraz układu: Jeden Szlak, Jedna Droga, jest możliwe, że Rosja i Chiny pomaszerują wraz z Teheranem [na południowy zachód – na Izrael]. Czemu? Aby wyplątać się [z zależności od] maleńkiego kraju, odblokować przepływ handlu i raz na zawsze poradzić sobie z ‘problemem żydowskim’”. W takim konflikcie Rosja uzyska swoje korzyści, Chiny załatwią swoje sprawy oraz Iran dopnie swego celu. Do czego to wszystko prowadzi?

Dosłowne oraz elektroniczne szlaki handlowe mogą być ekonomicznymi i geo-politycznymi czynnikami łączącymi się z biblijnymi proroctwami. Jerozolima będzie podzielona zgodnie z 12 rozdziałem księgi Zachariasza. Miasto Damaszek będzie kompletnie i na zawsze zrujnowane zgodnie ze słowami proroctwa 17 rozdziału księgi Izajasza. Natomiast Izrael będzie zaatakowany przez międzynarodową koalicję wrogich krajów zgodnie z 38 i 39 rozdziałem księgi Ezechiela.

Jeśli jesteś nowonarodzonym z Ducha dzieckiem żywego Boga, nie masz się czego obawiać, ponieważ masz nadzieję w Jezusie Chrystusie. Nasza nadzieja jest w Jego słowach: „A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie”. (Ew. Łukasza 21:28) Nasza nadzieja jest również w słowach Apostoła Pawła: „To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, że my – żywi, pozostawieni na przyjście Pana nie wyprzedzimy tych, którzy pomarli. Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my […], wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze będziemy z Panem. Przeto wzajemnie się pocieszajcie tymi słowami!” (1 List Do Tesaloniczan 4:15-18) Tą nadzieją żyjemy i tą nadzieję głosimy wszystkim, którzy do tej pory nie mają nadziei, ponieważ nigdy nie wezwali imienia Pańskiego. Apostoł Paweł pisze: „Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan dla wszystkich. […] Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony”. (List do Rzymian 10:12-13)

Jest krytyczne pytanie: czy był w twoim osobistym życiu moment, gdy z własnej woli wezwałeś, lub wezwałaś imienia Pańskiego..? Jezus powiedział: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem”. (Ew. Jana 14:1-3) Jezus obiecał powrócić i zabrać w mgnieniu oka swój kościół: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Ew. Łukasza 21:36) To jest ostateczna, podstawowa nadzieja wielu Chrześcijan — społeczność z Bogiem w wieczności…