Jest fascynująca informacja zawarta w rodowodach zapisanych na kartach Pisma Świętego. Wracając wstecz do początków naszej cywilizacji musimy zauważyć, niezależnie czy ktoś jest wierzącym, czy ateistą, że wszyscy pochodzimy z jednej rodziny zachowanej od wód potopu. Potop jest faktem historycznym potwierdzonym archeologicznie na wszystkich kontynentach świata. Pochodzimy z synów Noego: Sama, Hama lub Jafeta. W 1 księdze Kronik czytamy: „…synowie Jafeta: Gomer, Magog…”. (1 Księga Kronik 1:5) Natychmiast musimy się zatrzymać w naszej lekturze by zauważyć, że Gomer jest pra-ojcem ludów zamieszkujących region dzisiejszej Turcji. Natomiast potomkami Magoga są ludy zamieszkujące tereny dzisiejszej Rosji. W tych czterech lakonicznych słowach genealogii mamy natychmiastowe rozwiązanie i zrozumienie zagadki proroctwa z 38 rozdziału Księgi Ezechiela, gdzie jest mowa o Gogu z kraju Magog, który w Czasach Ostatecznych przybędzie, cytuję: „…z dalekiej północy…”, by być, cytuję „…na moje usługi”, jak to określił Bóg przez proroka Ezechiela i napaść na Izrael. Te wydarzenia są jeszcze przed nami… Wracając do rodowodów, czytamy: „…symowie Jafeta: Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Meszek i Tiras…”. Z linii rodowej Madaja pochodzą Medowie, których dzisiaj znamy jako Iran. Potomkami Jawana są wczesne plemiona hellenistyczne, które przetrwały do dzisiaj i zamieszkują tereny dzisiejszej Grecji. W Grecji żyą również potomkowie z linii 7 syna Jafeta, Tirasa. Nazwę Meszek niektórzy teolodzy błędnie tłumaczą jako rosyjska Moskwa. Meszek oraz Tubal, synowie Jafeta są pra-ojcami plemion, które zamieszkują do dzisiaj południowe części Rosji. W szóstym wersecie rodowodów księgi Kronik mamy trzy imiona synów Gomera, pra-wnuków Noego. Pierwszym z nich jest Aszkanaz. Jego potomkowie zamieszkują obecne terytoria wokół Czarnego Morza. Drugi syn Gomera: Rifat lub w innych tłumaczeniach Difat był pra-ojcem plemion zamieszkujących terytoria północnego Izraela. Trzecim synem jest Togarma. Turcy są bezpośrednimi potomkami z linii Gomera i jego syna Togarmy. Syn Jafeta, Jawan miał czterech synbów: Eliszę, Tarszisza, Kittima i Dodanima. Elisza był pra-ojcem dzisiejszych Cypryjczyków. Drugim synem był Tarszisz, który jest nazwany po imieniu w proroczych słowach 13 wersetu księgi Ezechiela, którego potomkowie w Czasach Ostatecznych będą formalnie protestować przeciwko inwazji na Izrael. Kim są potomkowie Tarszisza? Są dwie interpretacje. Są nimi mieszkańcy Hiszpanii lub dzisiejszej Anglii. Trzecim synem był Kittim, pra-ojciec plemion zamieszkujących Cypr oraz czwartym synem był Dodanim, lub w innych tłumaczeniach Rodanim, których potomkowie zamieszkują do dzisiaj część terytoriów Grecji. W ten sposób poznajemy źródła genealogiczne wiążące wiele narodów z pierwszym synem Noego, Jafetem. Poznajmy bliżej linię genealogiczną drugiego syna Noego, Chama. Cham miał czterech synów, którzy nazywali się: „…Kusz, Misraim, Put i Kanaan”. (werset 8, 1 Księgi Kronik) Potomkami Kusza są dzisiejsi mieszkańcy południowego Egiptu, północnej Etiopii oraz północnego Sudanu. Kusz był równierz ojcem Nimroda, który był pierwszym globalnym dyktatorem w historii naszej cywilizacji. Nie był nim Cezar, Napoleon, Hitler czy Stalin. Pierwszym globalnym dyktatorem był Nimrod. Misraim miał ośmiu synów. Jest on pra-ojcem oraz nazwa Misraim określała antycznych mieszkańców Egiptu oraz plemion, z których później wywodzili się Filistyńczycy zamieszkujący terytoria Kanaanu. W następujących generacjach Kanaańczycy wrócili do manipulacji DNA wraz z upadłymi aniołami, czego rezultatem były hybrydy. Z tego powodu byli wytępieni zgodnie z nakazem Boga dla następcy Mojżesza, lidera Izraela, Jozuego po powrocie do Kanaanu-Ziemi Obiecanej z 400-letniej niewoli w Egipcie. Goliat, który był pokonany znacznie później przez Dawida był jednym z ostatnich potomków Filistyńczyków. Przez ponad 800 lat Filistyńczycy nie istnieli na powierzcni ziemi. W 2 wieku po Chrystusie cesarz Hadrian najwyraźniej posługując się źródłami historycznymi zastosował nazwę Filistyńczyków oraz terytoriów Filistyny, w celu odłączenia żydowskiej populacji od odwiecznych terytoriów Judei. Hadrian formalnie nazwał Judeę Palestyną. Podobnie jak na początku 20 wieku powstały sztuczne polityczne nazwy państw takich jak, Irak, Iran, czy Jordan, zamiast oryginalnych i bardziej poprawnych nazw jak np. Syria, Persja, Asyria… Następnym synem Chama jest Put. Był on pra-ojcem mieszkańców Libii oraz w szerszym znaczeniu północnej Afryki. I znów mamy bezpośrednie powiązanie z 38 rozdziałem księgi Ezechiela, gdzie czytamy: „Są przy nich [tj. przy Gogu z kraju Magog oraz przy Tubalu, tj. dzisiejszej Rosji] Persowie, Kuszyci, Libijczycy”. (Księga Ezechiela 38:5) Libia będzie więc jednym z koalicyjnych narodów, które napadną na Izrael. Czwartym synem Chama był Kanaan. Od jego imienia pochodzi nazwa terytoriów Kanaanu, które były obiecane Abramowi, znanemu później jako Abracham. Terytoria Kanaanu stanowią dzisiejsze terytoria Izraela. Kusz, wnuk Noego z linii Chama, miał pięciu synów: „…Seba, Chawila, Sabta, Rama i Sabteka”. (werset 9, 1 Księgi Kronik) Seba był pra-ojcem narodów zamieszkujących północny Egipt. Chawila był pra-ojcem narodów zamieszkujących do dzisiaj Półwysep Arabski. Potomkami Sabty są obecni mieszkańcy zachodnich wybrzeży Zatoki Perskiej, dzisiaj znany jako Arabia Saudyjska. Rama i Sabteka byli pra-ojcami narodów zamieszkujących terytoria dzisiejszej południowej części Arabii Saudyjskiej. W czwartej generacji synów Noego mamy imiona dwu synów Ramy: Saba i Dedan lub w innym tłumaczeniu: Szeba i Dedan. Ich potomkowie zamieszkujący tereny południowego Półwyspu Arabskiego oraz Zatoki Perskiej, znani dzisiaj jako Arabia Saudyjska są nazwani po imieniu w proroczych słowach 38 rozdziału księgi Ezechiela, gdy w Czasach Ostatecznych będą formalnie protestować na arenie geo-politycznej świata: „Szeba i Dedan, i handlarze z Tarszisz, i wszyscy jego przekupnie będą do ciebie mówić: Czy przybywasz po to, by łupić? Czy zgromadziłeś tłum, by grabić srebro i złoto, by porwać do siebie trzody i dobytek, by nabrać wielkiego łupu?” (werset 13, 38 rozdziału Księgi Ezechiela). Ostatni, czwarty wnuk Noego, Kanaan miał jedenastu synów. Ta linia genealogiczna zamieszkiwała terytoria Kanaanu. W W 17 wersecie 1 Księgi Kronik znajdujemy początki trzeciej linii genealogicznej. Synami Sema byli: Elam, Aszszur, Arpachszad, Lud i Aram. Elam był pra-ojcem plemion zamieszkującyh do dzisiaj część Iranu. Natomiast synowie Aszszur, Arpachszad i Lud byli pra-ojcami narodów, z których później powstało Mocarstwo Assyryjskie. Mocarstwo Assyryjskie okupowało tereny, które nazwane były Lewant. Obszary Lewantu były obiecane Abrachamowi, a przez Abrachama Izraelowi przez samego Boga, jako Ziemia Obiecana na wieczność. Tereny te sięgały od wschodniego brzegu dzisiejszego Kanału Sueskiego w Egipcie na zachodzie poprzez wybrzeża Morza Śródziemnego na północnym zachodzie aż do zachodnich wybrzeży rzeki Tygrys na wschodzie; od gór Taurus w dzisiejszej południowej Turcji na północy do gór Jabal Umm ad Dami na południu dzisiejszego Jordanu. Zauważmy, że obecne terytorium Izraela Izraela stanowi zaledwie 10% całego obszaru ziemi obiecanej Żydom przez Boga. Na pozostałych terenach Ziemi Obiecanej Stan Islamu (IS) w obecnych czasach usiłuje stworzyć muzułmański region Kalifatu. Prezydent USA, B.H. Obama zawsze używa akronym „ISIL”. Nigdy nie używa on równoznacznych akronymów „IS” czy „ISIS”, jedynie „ISIL”, ponieważ w tej nazwie: „Islamski Stan Iraku I Lewantu” ukryte jest specyficzne znaczenie. Ktokolwiek używa termin „ISIL”, robi to z premedytacją w celu jawnego obrażania Wszechmocnego Boga oraz przeciwko wybranemu narodowi Izraela ponieważ uzurpacja kontroli terenów Lewantu dosłownie spycha Izrael do Morza Śródziemnego oraz ściera Izrael z map świata. Imperium Asyryjskie zamierzchłych czasów było okupantem terenów Lewantu, ziemi obiecanej Izraelowi, które są dzisiaj okupowane przez terrorystyczne siły Stanu Islamu (IS). Asyryjskie Imperium było odwiecznym wrogiem Izraela.
Jednym z pięciu synów Sema był Aram. Aram miał czterech synów: US, Chul, Geter oraz Meszek. Szelach był pra-wnukiem Noego z linii rodowej Sema i jego syna Arpachszada. Szelachowi urodził się Eber. Od tego imienia Izraelitów powstała nazwa „Hebrajczyk”. W 14 rozdziale Księgi Genesis Abracham jest określony jako jeden z Hebrajczyków. Plemię Hebrajczyków zapoczątkowane więc było siedem pokoleń przed narodzinami Abrachama. Plemię to w czasach Abrachama mogło liczyć między 7 a 350 000 ludzi. Następnie w wersetach 24-27 pierwszego rozdiału 1 Księgi Kronik mamy skróconą genealogię diesięciu pokoleń od Noego do Abrachama. Jest bardzo ważne, by pamiętać te wszystkie powiązania i zależności, ponieważ musimy wiedzieć w co wierzymy oraz dlaczego wierzymy słowom Pisma Świętego. By rozumieć wydarzenia ostatnich lat, miesięcy czy tygodni oraz by wiedzieć, czego oczekujemy w najbliższych miesiącach i latach ; by osiągnąć wiarygodną perspektywę bieżących wydarzeń np. w Turcji, w Rosji czy w Syrii należy skoordynować te wydarzenia z proroczymi opisami Pisma Świętego. Jest to również konieczne, by uniknąć fałszywych nauk teologicznych, którym ulega wiele chrześciańskich denominacji i kościołów. Jednym z takich fałszywych dogmatów jest przekonanie, że Bóg na zawsze odrzucił naród Izraela, gdy Izrael odrzucił poselstwo i ofiarę Jezusa. Dlatego w miejsce Izraela zostało wszczepione Chrześciaństwo. Takie postawy i przekonania bezpośrednio prowadzą do Anty-Semityzmu i są z gruntu fałszywe oraz nie mają żadnego uzasadnienia w tekstach Pisma Świętego. Bóg ma wieczne przymierze z narodem Izraela. W 38 rozdziale Księgi Ezechiela narody obecnych państw Rosji, Iranu, Jemenu, Etiopii, Turcji, Arabii Saudyjskiej i Libanu są wymienione i nazwane po imieniu jajczęściej według oryginalnych nazwisk pra-ojców tych narodów. Natomiast narody Egiptu, Syrii, Iraku, Jordanu oraz Strefy Gazy nie są nawet wspomniane. Część z tych narodów będzie mieć dobre stosunki z Izraelem, jak np. Egipt, Jordan, czy Arabia Saudyjska. Natomiast inne będą doszczętnie zrujnowane , jak dzieje się to na naszych oczach np. w Syrii. Sytuacje geo-polityczne wymienionych krajów i mocarstw nie były przygotowane 5, 10 czy 50 lat temu oraz nie można zatrzymać biegu historii na następne 10 czy 50 lat. W obecnych czasach kraje te zdają się być gotowe do spełnienia proroctw biblijnych dokładnie według scenariusza zawartego w Piśmie Świętym.
Dla wierzących jest to niezmiernie ekscytujące. Natomiast dla tych, którzy nigdy osobiście nie spotkali Jezusa jest to powód co najmniej do zaniepokojenia.